روستای درک- چابهار

یک بار هم که شده بریم به درک

ایران دارای روستاهای جذاب و دیدنی است روستاهایی که ورود به آن ها برای انسان تداعی ورود به اوج زیبایی است اما به دلایل مختلفی ناشناخته باقی مانده اند و جز برای اهالی روستا آشنا نیست. سیستان و بلوچستان نیز یکی از این مناطق در کشور است که با داشتن روستاهایی بکر و ناشناخته هم چنان در غربت خود باقی مانده است. در انتهای نقشه سیستان و بلوچستان و در قسمت جنوبی آن، جایی که اقیانوس و آب دریا با هم یکی می شوند، روستایی ساحلی به نام «دَرَک» واقع است. این روستای ساحلی در سر راه دو بندر مهم جنوب، یعنی بندر چابهار و بندرعباس قرار گرفته و در مسیر ترانزیتی بندر کنارک و بندر جاسک واقع شده است. دَرَک در 170 کیلومتری جنوب چابهار، در امتداد سواحل دریای مکران و با فاصله ای 10 کیلومتری از زرآباد قرار دارد.

این روستای ساحلی یکی از بکرترین و زیباترین مناطق در پهناورترین استان کشور است که زیبایی خیره کننده ای دارد.

 

اهالی چابهار در جواب آدرس روستای «درک» کمی تأمل می‌کنند. بسیاری از آنها تاکنون نام این روستای دیدنی را نشنیده‌اند. روی نقشه‌ها باید به دقت دنبال این روستا گشت و شهرهای ساحلی دریای عمان در غرب چابهار را یک به یک دید تا نام «درک» پیدا شود؛ جایی بعد از کنارک و در نزدیکی روستای زرآباد. زرآباد را محلی‌ها با باغ‌های میوه به‌ویژه موزه‌های بلوچی‌اش می‌شناسند. راننده‌های محلی آدرس دقیقی از «درک» ندارند و تنها به جاده زدن، راه رسیدن و پیداکردن درک افسانه‌ای است.

در نزدیکی زرآباد نقطه‌ کوچکی در ساحل دریای عمان روی نقشه‌های ماهواره به اسم «درک» ثبت شده است. فاصله‌اش تا شهر چابهار بیشتر از ۱۷۰کیلومتر و جاده‌ رسیدن به آن خود جاذبه‌ دیگری است. بعد از شهر کنارک در غرب چابهار جاده تک باند قدیمی تا روستای زرآباد وجود دارد. جاده‌ای که باران‌های موسمی بخشی‌هایی از آن را زیر دریاچه‌های موقت فرو برده و برای ادامه دادن جاده گاهی باید کیلومترها در خاکی‌های اطراف رانندگی کرد. پستی و بلندی‌های جاده به حدی است که گاهی رانندگان محلی چابهار هم از شدت چاله‌ها تعجب می‌کنند و بی‌احتیاطی در رانندگی می‌تواند مانع رسیدن به درک باشد.

درک با توئیتر شناخته شد

چند عکس با کیفیت پایین در شبکه اجتماعی توئیتر که توسط بلوچ شناخته شده این شبکه به اشتراک گذاشته شده و توضیح ساده‌ای دارد، بیش از ۲ هزار بار پسندیده و ۵۰۰ بار به اشتراک گذاشته شده است. توئیتر جایی بود که این جاذبه پنهان سیستان و بلوچستان را معروف کرد وتوئیت نوید برهان زهی هوای سفر به «درک» را به سر خیلی‌ها انداخت. هر چند در خبرگزاری‌ها و شبکه‌های رسمی تصاویر و اطلاعات کاملی از روستای درک وجود ندارد و بسیاری از محلی‌ها هم این منطقه را نمی‌شناسند، اما نوروز ۹۶ مسافران زیادی آدرس این روستا را می‌پرسیدند. روستایی که چهار عکس از ساحل بی‌نظیرش به اندازه یک کمپین تبلیغاتی پرخرج، سر و صدا ایجاد کرده بود تا میزبان مسافرانی باشد که شور تجربه‌کردن و دیدن شگفتی‌های ناشناخته‌ی استان  سیستان و بلوچستان را داشتند.

به تماشای بهشت درک

درک یا درگ گویا در زبان محلی به معنی سکونت در کنار دره است. رفتن به درک برای عاشقان طبیعت می‌تواند آرزوی یک سفر هیجان‌انگیز باشد. در نزدیکی روستای زرآباد، پلاکاردهای موقت، مسافران کنجکاو را به سمت درک هدایت می‌کند. جاده رسیدن به درک را باید جاذبه‌ دیگری دانست. جاده پرتلاطمی که از میان کوه‌های فرسایش یافته زیبا با نماهای بکر می‌گذرد و در مقصد، گردشگران را هیجان‌زده می‌کند. از سربالایی فرعی ساحل درک تنها رمل‌های شنی، نخل دریا پیداست. منظره‌ای بکر که می‌توان ساعت‌ها در آن توقف کرد یا حتی کمپ زد. در حاشیه ساحل دکه موقتی اسباب راحتی گردشگران را فراهم کرده و حضور ماشین‌ها و آدم‌ها نشان می‌دهد که سفر به درک افسانه‌ای خواهان زیادی داشته است.

پیشروها زودتر رسیده بودند

هیچ‌هایکرها و آفرودبازها، پیشروی کشف مناطق بکر طبیعی برای سفر و تجربه‌های هیجان‌انگیز هستند. درک امسال از چشم این دو قشر دور نمانده بود و هیچ‌هایکرها و آفرودبازها خودشان را به رمل‌های شنی این ساحل رسانده بودند. عمومی شدن مناطق بکر برای حضور گردشگران بدون ‌آسیب نیست و بسیاری هراسان از آن‌اند که با تبلیغ مناطق بکری مثل درک، سرنوشت چشمه‌های باداب سورت در انتظار آنها باشد، اما اهالی درک از همان ابتدای کار روی مسائل محیط‌زیستی حساس هستند. روی تنها دکه ساحلی درک پلاکاردی نصب شده بود تا به گردشگران اطلاع دهد اهالی حاضرند بابت هر کسیه زباله‌ای که تحویل می‌گیرند، دو هزار تومان پرداخت کنند تا ساحل بکر درک از آسیب زباله‌ها مصون بماند.

غروب سرخ در تلاقی دریا و کویر

میان رمل‌های شنی درک که بایستید و تصویری از دریای عمان نداشته باشید انگار میان یکی از کویرهای معروف کشور هستید، اما کافی است پای در شن‌ها بگذارید و از رمل‌ها بالا بروید. تصویر کویر و دریا به هم می‌پیوندند و منظره زیبا و نابی را می‌سازند که ساعت‌ها می‌توان به تماشایش نشست. غروب سرخ این منطقه پشت نخل‌هایش شبیه هیچ جای دیگر نیست. آفتاب در غرب دریای عمان به غروب می‌نشیند و باریک‌های نورش میان رمل‌ها و دریا قاب‌هایی را می‌سازد که کم کیفیت‌ترین عکس‌ها از آن می‌تواند بیننده را جذب کند.

اهالی میهمان‌نواز درک

روی رمل‌ها رد لاستیک‌های موتور پیداست. اهالی روستای درک به طور مداوم روی رمل‌ها موتورسواری می‌کنند و به گردشگران سر می‌زنند. بلوچ‌های خونگرم تا به میهمان تازه‌ای می‌رسند از موتورها پیاده می‌شوند تا دقایقی را پیش آنها باشند. یکی از اهالی درباره حجم سفر به درک، می‌گوید: ‌«پارسال آنقدر مسافر نداشتیم. امسال خیلی‌ها به درک آمده بودند و برخی شب در روستا یا کنار ساحل ماندند. قرار است در نزدیکی درک کمپ گردشگری راه‌اندازی شود و بعد از آنها اینجا خیلی شلوغ‌تر خواهد شد.»

اهالی درک بیشتر ماهیگیرند، اما امسال درِ خانه‌هایشان به روی گردشگران نیز باز است و از آنها پذیرایی می‌کنند. درک که شبیه افسانه‌های دنیای مجازی بود برای گردشگرانی که رنگ واقعیت گرفته، هرگز فراموش نمیشود. ساحلی که کویر و دریا را به هم پیوند میزند تا قابی بکر بسازد برای مسافرانی که هزاران کیلومتر را برای رسیدن به درک سفر کرده اند.

غار آهکی چال نخجیر

کوهی کم ارتفاع به نام کوه تخت در حد فاصل نراق و دلیجان قرار دارد که در دامنه آن، یکی از زیباترین و عجیب ترین غارهای جهان واقع شده است.. در سال ۱۳۶۸ سازمان آب دلیجان برای یافتن آب در این منطقه انفجاری انجام داد که منجر به کشف غار چال نخجیر شد. این غار دارای یک دهانه ورودی و یک شاخه اصلی و چند شاخه فرعی است.

براساس بررسی های زمین شناسان و غارنوردان عمق غار حدود ۸ تا ۱۲ کیلومتر برآورد شده، که تا به امروز غارنوردان حرفه ای و اهالی بلد منطقه توانسته اند حدود ۶ کیلومتر آن را کشف کنند. شاخه اصلی غار ۱۰ متر عرض و ارتفاع آن بین ۱۰ تا ۴۰ متر متغیر است.

چال نخجیر از غارهای آهکی و زنده دنیاست و حدود ۹۵ درصد از غار از رسوبات آهکی و ما بقی از سنگ است. اشکال داخل غار و پدیده های رسوبی و دولومیتی آن بسیار غنی است. کارشناسان سن غار را در حدود ۷۰ میلیون سال و متعلق به دوران سوم زمین شناسی می دانند. غار چال نخجیر از نوع غارهای لرزه‌ساختی می باشد که گسل معکوس منطقه باعث به وجود آمدن آن در طول میلیون ها سال شده است.

غارها از شگفتی های طبیعت هستند که خلقت بی نظیر و عجیب آنها، بسیاری از گردشگران را مجذوب خود می کند. در دامنه کوه تخت، حد فاصل شهرستانهای نراق و دلیجان غاری زیبا و شگفت انگیز به نام چال نخجیر واقع شده است که متعلق به دوره سوم زمین شناسی است. درون غار سنگ‌ های تزئینی آهکی با اشکال متنوعی از عقاب، لاک پشت، گوزن، انسان، کبوتر و تندیس های عظیم ‌الجثه بلورین طوری قرار دارد که گویی پیکره تراشی چیره دست سالها به خلق آن همت گمارده و جلوه ای بی نظیر و دیدنی به چال نخجیر بخشیده است.

ورودی غار

قرار گرفتن غار در دامنه کوه دسترسی و ورود به آن را آسان کرده و ورودی غار همتراز با سطح زمین و به سمت جنوب است.در ابتدا دهانه غار سوراخی به ابعاد ۱در ۱.۵ متر بوده اما در هنگام کشف آن انفجاری غیر اصولی، دهانه غار را به اندازه کنونی وسیع کرده است.

مسیر داخلی غار

از طریق تنها ورودی داخل غار می شوی، غار سقفی بسیار بلند و عرضی متغیر تا عمق یک کیلومتری از ورودی دارد. اشکال متنوع که حاصل رسوبات آهکی است چشم را خیره و شگفت زده می کند.

حدود ۶۰۰ متر که به جلو می روی، راه به دو قسمت شمال شرقی و شمال غربی تقسیم می شود. دو طبقه از سه طبقه غار را میتوان به وسیله پلکانی که برای گردشگران مهیا شده، بازدید کرد. مسیری که برای گردشگران در نظر گرفته شده، سنگ چین و راحت و امن است.

 خط تراز میزان آب در گذشته را بر روی دیواره ها میتوان مشاهده کرد، که امروز به خاطر تغییر شرایط آب و هوایی آبی در این قسمت وجود ندارد. در بیشتر قسمتهای غار حوضچه های آب کوچک دیده می شود که میزان آب آنها در فصل های مختلف سال تغییر می کند. وجود این حوضچه ها در کنار راهروهای طولانی، تالارهای متعدد و اشکال متنوع جلوه ای منحصر به فرد به چال نخجیر بخشیده است. سنگهای آهکی به شکل ها و تندیس های زیبا و غول پیکری مثل انسان، کبوتر، گوزن، لاکپشت و... بدل شده و هر بیننده ای را به فکر وا می دارد. در شاخه های فرعی تالارهای بسیار زیبایی با نام های "عروس"، "گل کلمی"، "آبشارگلی"، "فرسنگ" و "هیولا" قرار دارد که از عجایب چال نخجیر محسوب می شود.

ویژگی ها

چال نخجیر از نوع غارهای زنده و از غارهای مرطوب افقی است، اگر قسمتی از طبیعت آن تخریب شود، با گذران سال های طولانی دوباره ساخته و ترمیم خواهد شد. نهشته های زیبا و بزرگ کاج مانند غار که در غارهای دیگر ایران وجود ندارد، منظر ای بی نظیر به آن بخشیده است.

 حدود ۹۵ درصد غار از سنگهای آهکی و بیشتر درون آن به رنگ سفید شیری که گاهی متمایل به زرد است میزند. زرد بودن اشکال به خاطر وجود املاح گوگرد و علت رنگ سیاه آنها وجود آهن است. املاح مس رنگ سبز را و نیز املاح جیوه رنگ نارنجی مایل به قرمزی را به اشکال می بخشد.

سیستم تهویه طبیعی داخل غار بسیار جالب و تامل برانگیز است و بازدید کنندگان در طول مسیر احساس ناخوشایند و یا تنگی نفس نمی کنند.

جلوه های بی نظیر غار

درون غار جلوه های انحصاری و بی نظیری از باغ های مرجانی، تراس ها و حوضچه های متعدد، منشورها و اسفنج های بلورین  خلق شده که هر بیننده ای را مجذوب خالق این اثر هنری بی بدیل می کند. از رسوبات کربنات کلسیم داخل غار، بلورهای شیشه ای، قندیل های مخروطی و توده های کلیسیتی گل کلمی به وجود آمده که در کنار دیوارهای پوشیده از اسفنج های بلورین غار منظره ای زیبا و باشکوهی را به وجود آورده اند. کف غار از رسوبات دولومیتی و بلورهای آهکی سراسر سفید است. دره های عمیق پوشیده از بلورها و آویزهای کلسیت در شاخه های فرعی غار وجود دارد. در شاخه اصلی دریاچه ای زلال به عمقی بین ۱۰ تا ۷۰ متر وجود دارد که این دریاچه قابلیت قایقرانی با پارو و پدال را دارد اما هنوز برای بازدید عموم این قسمت بازگشایی  نشده است.

وجه تسمیه

زبان رایج اهالی دلیجان است که در آن چال به معنای پایین و نخجیر به معنای شکارگاه است. نام غار از منطقه ای به همین نام اخذ شده که شکاچیان در گذشته شکار خود را به این منطقه هدایت می کردند تا در گودی راحتتر بتوانند شکارشان کنند. مردمان گذشته این غار را با نام هوهو می شناختند.

میان اهالی دلیجان و نراق اختلافاتی مبنی بر نامگذاری غار به نام شهر خود وجود داشت، سرانجام نام چال نخجیر طبق مصوبه هیئت وزیران بر غار نهاده شد.

بهترین زمان سفر

در فصل گرم و سرد سال می توان از این شگفتی زیبا و عجیب طبیعت بازدید کرد چرا که تهویه طبیعی داخل آن، هوای درون غار را در تابستان خنک و در زمستان گرم می کند و بازدیدکنندگان احساس تنگی نفس و کمبود اکسیژن نمی کنند و با طراوت و نشاط می توانند از زیبایی های آن لذت ببرند.

دسترسی

به شهر دلیجان رفته، با توجه به تابلوهای شهر وارد بلوار فاضل نراقی شده و از میدانی عبور و وارد جاده نراق شده، بعد از طی ۱۵ کیلومتر تابلوی راهنمای غار را مشاهده خواهید کرد. چون غار در دامنه کوه واقع شده به آسانی می توان به آن دسترسی پیدا کرد.

بهای ورودی غار ۷۰۰۰ تومان است و تا کنون ۱۳۰۰ متر ازین غار برای عموم قابل بازدید است.

امکانات رفاهی

به خاطر حفظ امنیت و سلامتی گردشگران داخل غار مجهز به دوربین های مدار بسته می باشد تا در صورت بروز هرگونه خطر یا مشکلی بازدیدکنندگان را آگاه کنند.

امکانات و تجهیزات رفاهی همچون سالن انتظار، بوفه و مهمانسرا و... در فضای بیرونی غار موجود می باشد.

توصیه ها

در هنگام بازدید از غار به هیچ عنوان به نهشته های آن دست نزنید. عکسبرداری با فلش داخل چال نخجیر اکیدا ممنوع می باشد، حتما به کسانی که به این نکته توجه ندارند، تذکر دهید چرا که آنها به تدریج مرگ این ثروت بی نظیر ملی را رقم می زنند.

در زمان های پر بازدید سعی کنید به این مکان نروید چونبالا رفتن دمای داخل غار به خاطر انبوه جمعیت باعث تخریب آن می شود. علاوه بر آن به علت شلوغی بهره کافی را از منظره و محیط نخواهید برد.

در صورت داشتن زمان کافی از دیگر جاذبه های شهرستان نراق و دلیحان نیز دیدن کنید.

اگر قصد اقامت در این منطقه را دارید به شهرستان دلیجان بروید، در شهر دلیجان دو مجموعه اقامتی و ۶واحد پذیرایی برای گردشگران در نظر گرفته شده است، متاسفانه در شهر نراق مجموعه اقامتی وجود ندارد.

تنگ رازیانه-ایلام

تنگ رازیانه یکی از پدیده‌های زمین‌شناسی در استان ایلام در غرب ایران است. این تنگه درهٔ باریک و ژرفی است که در منطقه‌ای سرسبز واقع شده‌است. در درون این تنگه نیز رودی روان است.

محل این تنگه در ۵۰ کیلومتری جاده ایلام-بدره است.

۷۵ هکتار از اراضی تنگه رازیانه در سال ۱۳۸۸ خورشیدی به عنوان اثر طبیعی-ملی معرفی شد و در همان سال این اثر در فهرست آثار طبیعی - ملی ایران قرار گرفت.

این ثبت آن را در طبقه دوم سازمان بین المللی  IUCN قرار داده‌است.

روستای چنارباشی در ۴۵ کیلومتری شهر ایلام در استان ایلام قرار دارد. دراین روستا حدود ۱۰۰ خانوار زندگی می‌کنند.  ثبت این مکان زیبا باعث شد، علاوه بر اینکه دانشمندان و پژوهشگران بتحقیق در این باره بپردازند که خود مکان مناسبی برای زیستگاه حیات وحش شد.

در کنار جاده ی ایلام به دره‌شهر بعد از روستای چنارباشی، تنگ رازیانه به طول دو متر امتداد یافته. مساحت تعیین شده اثر حدود ۳۰ هکتار به صورت طولی و مارپیچ به طول ۳ کیلومتر و عرض حداکثر ۵ متر در دامنه ارتفاعات کبیرکوه واقع شده است.

درون این دره ی ژرف و باریک که عرض بعضی نقاط آن به یک متر هم می رسد، آبی کم عمق و کم عرضی جریان دارد که آرامش و روانی آن در مقابل دیواره های بلند به ارتفاع ۱۵ تا ۳۰ متر با شکل ها و برش های طبیعی، تعامل اجزای طبیعت را به زیبایی نشان می دهد. آب داخل تنگه از سراب گرو سرچشمه گرفته و در فصل تابستان بسیار کم و در زمستان و بهار آبی جاری و مستمر است. اینجا، آب و خاک، در کنار هم نقشی بی بدیل را ایجاد کرده اند که انسان را به حیرت وا می دارد. 

پیمایش تنگ رازیانه

جنس دیواره های تنگ رازیانه، آهک با ترکیبات کربنات کلسیم است. بلندی دیوارها و همچنین آبی که در میان تنگ روان است، عبور و مرور داخل را مشکل می کند. بهتر است برفراز آن قدم بزنید و تنگ رازیانه را از بالا تماشا کنید. اما اگر توان بدنی و لباس و کفش مناسب (تجهیزات سنگ نوردی) داشته باشید، به دنیای درون تنگ رازیانه رفته و قدم در رود کم عرض و کم عمق بگذارید و از فضای بسیار دیدنی و جذاب آن لذت ببرید. هرچه جلوتر بروید، تاریک و تاریک تر می شود و شاید کمی دچار دلهره و ترس شوید، اما همه این ها بخشی از این سفر جذاب و دوست داشتنی است که همیشه از آن یاد خواهید کرد.

شکل گیری تنگ رازیانه

با دیدن منظره ی شگفت انگیر تنگ رازیانه برای انسان این سوال پیش می آید که چطور این منطقه به خود شکلی این چنین گرفته است؟

علت این پدیده ی زمین شناسی در ابتدا، زمین لرزه و گسیختگی روی لایه ی ضخیم آهک ( مربوط به دوره الیگومیوسن ) بوده که سبب به وجود آمدن درز و شکاف شده. سپس عواملی دیگر چون فرسایش، اختلاف ارتفاع و شیب تند بخش های پایینی و بالایی، وضعیت توپو گرافی خاص و عواملی چون بارش و پوشش گیاهی متنوع، همه باهم موجب شکل گیری تنگ رازیانه شده اند.

از طرفی دیگر عملکرد آب های زیرزمین و فعالیت های هیدرولوژی و ژئوهیدرولوژی درز و شکاف ها را عمیق تر کرده و در طول سالیان دراز اثری بدیع و کم نظیر را در این خطه از سرزمینمان به وجود آورده است.

بررسی های انجام شده بر رسوبات تحتانی - فوقانی تنگه، نشان داده که رسوبات منعلق به دوران سوم و چهارم زمین شناسی ( منوزوئیک_ آنتروپوزوئیک ) می باشد.

دلیل نام گذاری

رازیانه گیاهی معطر، با خواص دارویی بسیار است. رازیانه گل هایی زرد رنگ و خوشه ای دارد که به صورت وحشی و زراعی در ایران وجود دارد.

از آن جهت نام این تنگ را رازیانه گذاشتند که در پیرامون آن گیاه رازیانه بسیار دیده شده است.

گونه های جانوری و گیاهی تنگ رازیانه

روان بودن آب داخل تنگ و تنگی داخل آن موجب شده تا هیچ جانوری در داخل تنگ زندگی نکند. 

این تنگ  دارای دو اکوسیستم است:

ا ) اکوسیستم داخلی،  پوشیده از گیاهان نیمه آبزی

۲ ) اکوسیستم بیرونی، به خاطر نزدیکی به رشته کوه های کویر کوه مملو از انواع گونه های گیاهی می باشد.

تفاوت تنگ با تنگه

تنگ و تنگه با هم تفاوت دارند که گاهی اشتباه از آن استفاده می شود. تنگ به دره هایی باریک و عمیق با دیواره هایی قائم و پرشیب می گویند مانند تنگ واشی ؛ اما تنگه به باریکه ای میان دو دریا می گویند که آب دو دریا را بهم متصل می سازد مانند تنگه هرمز.

امکانات منطقه

شوربختانه هیچ نوع امکانات رفاهی در این منطقه وجود ندارد و باید تمام مایحتاج خود را از شهر تهیه کنید.

لوازم مورد نیاز سفر

در این سفر  باید کفش و لباس مناسب، هدلایت، دوربین، آب و غذا و لوازم شخصی همراه داشته باشید. در طول مسیر احتمال خیس شدن وجود دارد پس لباس اضافه همراه خود داشته باشید.

بهترین فصل سفر

این تنگ چون در جاده اصلی قرار دارد،  در تمام فصول قابل بازدید است.

بهار: فصل بهار به خاطر هوای معتدل و طبیعت سرسبز منطقه بهترین زمان برای سفر به تنگ رازیانه است. همچنین در فصل بهار می توان چادرهای عشایر منطقه را نیز ببینید.

تابستان:  در این فصل هوا گرم و آب داخل تنگه کم و کمی گل آلود است.

پاییز: پاییز هوا سرد شده و بارندگی های فصلی شروع می شود. به خاطر کوتاه شدن روز بازدید از تنگه باید در اوایل روز صورت بگیرد.

زمستان:  در زمستان این منطقه پوشیده از برف می شود و بازدید از آن سخت است و باید با تجهیزات و ماشین مناسب به سمت این منطقه رفت.

اقامت

اغلب گردشگران در برنامه سفر ایلام، به بازدید تنگ رازیانه می روند و اقامتشان را شهر ایلام می گذارند.

برخی از طبیعت گردان و سنگ نوردان، در اطراف دره چادر برپا می کنند و شب را در این منطقه سپری می کنند.

نزدیکترین هتل به تنگ رازیانه هتل پل دختر می باشد که می توانید برای اقامت این هتل را انتخاب کنید.

دسترسی 

تنگ رازیانه در ۵۷ کیلومتری شرق ایلام و در شهرستان بدره در دامنه ارتفاعات کبیرکوه ( حد فاصل رشته کوه های کبیرکوه و سیوان کوه ) در سه کیلومتری شرق روستای چنارباشی واقع شده است.

برای رسیدن به این اثر طبیعی و ملی باید به شهر ایلام و سپس به سمت شهرستان دره‌شهر بروید. پس از طی حدود ۴۵ کیلومتر و گذر از روستای چنارباشی به تنگ رازیانه می رسید.

به سه طریق می توان به این منطقه رفت:

ماشین شخصی: از شهر خود به ایلام و سپس به سمت دره شهر بروید و زمانی که تابلوی تنگ رازیانه و پس از آن قهوه خانه تنگ رازیانه را دیدید، ماشین را متوقف کنید.

اتوبوس: ایلام -پل دختر. از پل دختر به وسیله ماشین های محلی روانه تنگ رازیانه شوید. تنگه رازیانه در مسیر پل دختر به دره شهر واقع است.

هواپیما: تهران- ایلام. از ایلام نیز با ماشین های محلی و یا تاکسی مسیر را در پیش بگیرید. 

دغدغه ها

اثری طبیعی و ملی چون "تنگ رازیانه" که در در طبقه دوم سازمان بین المللی IUCN قرار دارد، باید از شرایط خوب و مراقبت و حفاظت ویژه ای برخوردار باشد؛ اما عدم وجود پاسگاه های محیط بانی د رمنطقه و کمبود نیروهای حفاظتی و استفاده نادرست از مراتع منطقه و عدم توجه به شرایط زیست محیطی و استفاده بیش از ظرفیت آن توسط افراد منطقه و از همه مهمتر عبور جاده ی اصلی ایلام به دره شهر از این منطقه، از مشکلات اساسی "تنگ رازیانه" می باشد که بی توجهی به آن سبب از بین رفتمن ین اثر ملی طبیعی ارزشمند می شود.

تنگ کافرین ایلام

تنگ کافرین  

استان ایلام در غرب کشور قرار داد و ناحیه ای کوهستانی و نیمه گرم به شمار می رود. این استان  دارای ۱۰ شهرستان بوده و از غرب با کشور عراق همسایه می باشد. یکی از شهرستان های دیدنی استان ایلام بدره است و ارتفاعات شمال کبیرکوه در آن قرار دارد. این استان دارای طبیعت بسیار دیدنی و جذابی است که می تواند دل هر گردشگری را ببرد. تنگ کافرین بخشی از جاذبه های طبیعی دیدنی ایلام است و یکی از مهم ترین مناطق توریستی و تفریحی شهر بدره به حساب می آید. 

این تنگ فوق العاده زیبا چشم اندازی به رودخانه و سد سمیره دارد. یکی از عوامل اصلی شکل گیری این تنگ زیبا کوه های کبیرکوه، دینارکوه و مانشت هستند. علاوه بر زیبایی های طبیعی آثاری از معماری پیشینیان بر روی تنگ به جا مانده که تماشای آن ها خالی از لطف نخواهد بود.

این منطقه مورد کاوش باستان شناسان قرار گرفت و در نتایج تحقیقات صورت گرفته توسط ها بر روی تنگ کافری و گورستان چمپایی مشخص شد که قدمت زندگی در این منطقه به سه هزار سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد، در واقع زندگی در آن در میان اثر مفرغ تا اوایل عصر آهن ادامه داشت. نام دیگرتنگ کافرین، تنگ شداد است سرچشمه اب رود تنگ کافرین از کوه عظیم کبیرکوه می باشد. طی سالیان گذشته با ورود گردشگر به منطقه از قایق های تفریحی برای تفریح استفاده می شده است و بهترین زمان بازدید از جاذبه های طبیعی شگفت انگیز ایلام فصل بهار می باشد.

کاوش های باستانی

ه گفته لیلی نیاکان سرپرست هیئت کاوش در تنگ کافری با توجه به ساختارهای معماری با پلانی منظم، بافت سنگ چین با ملات گل، نوع کف ‌ها و سفالینه‌ های به دست آمده در این کاوش، تاریخ‌ گذاری این محوطه به دوران مفرغ قدیم می‌ رسد. در بررسی تنگ کافری و در ۵۰۰ متری محوطه کاوش عصر مفرغ، با پایین آمدن تراز آب دریاچه سد سیمره و شسته شدن خاک‌ های محیط اطراف، باقی مانده هایی از بخش‌ های ساختارهای معماری یک بنای بزرگ کشف شد. از این ‌رو عملیات کاوش ‌های نجات‌ بخشی آغاز و منجر به  شناسایی یک بنای فاخر دوران ساسانی شد. یافته های به دست آمده نشان می دهد که هنوز آثار ارزشمند زیادی در تنگ کافری باقی مانده است که می توان برای پی بردن به تاریخ ساکنان این منطقه از آن ها استفاده کرد. متاسفانه محوطه ارزشمند تنگ کافری هم اکنون در معرض خطرات شدید طبیعی و انسانی قرار دارد.

این منطقه امروز کاملا توریستی شده و مردم از سراسر ایران برای بازدید و تفریح در زیباییی های دامن طبیعت به ایلام سفر می کنند. بنابراین امکانات اولیه لازم فراهم شده و مردم محلی به قایقرانی در منطقه می پردازند و مسافران را به گردش می برند. گروهی دیگر در رودخانه سمیره ماهیگیری می کنند و البته در این میان بزرگ ترین جاذبه برای هر فرد منظره رویایی و خیره کننده عبور رودخانه از میان تنگ کافری می باشد. از دیگر سرگرمی های آن حوالی جنگل های وسیع بلوط و گونه های جانوری مختلف مانند سنجاب ایرانی هستند. طول تنگه در حدود ۲ کیلومتر و ارتفاع آن از سطح دریا در حدود ۷۰۰ متر است. 

سنجاب ایرانی

سنجاب ایرانی جانوری نسبتا ریز اندام بوده و بین ۲۰ تا ۲۰ سانتی ‌متر طول دارد. موهای پشتی آن خاکستری مایل به قهوه ‌ای است و زیر بدنش زرد رنگ می ‌باشد. موی سر و پشت دم آن قرمز حنایی است. سر و دم قرمزرنگ سنجاب ایرانی مشخصه ‌ای است که می توان به کمک آن، سنجاب ایرانی را از سایر سنجاب ها تشخیص داد. با این حال هرچه از جنگل ‌های شمال زاگرس به سمت جنوب آن پیش می ‌رویم رنگ این جانور دستخوش تغییراتی شده و با کم‌ شدن از رنگ حنایی آن بیشتر به رنگ نخودی نزدیک می شود. جفت ‌گیری آن ها از فصل بهار شروع می‌ شود و پس از حدود ۴۰ روز سه تا هشت بچه کور و بی‌ مو به دنیامی آورند. بچه‌ ها در یک سالگی به بلوغ می رسند و طول عمرشان در اسارت حدود ۱۵ سال است.

مسیر دسترسی

تنگ کافرین در ۳ کیلومتری شمال شهرستان ولی عصر در جاده ایلام به سمت دره شهر قرار دارد و جزو توابع شهرستان بدره محسوب می شود که با خود این شهر حدود ۱۵ کیلوتر فاصله دارد. در سه کیلومتری شمال شهرک ولیعصر به طرف تنگ کافری سنگ شکنی قرار دارد که مسیر تنگ از کنار آن عبور می کند و کاملا خاکی و شنی است و برای رسیدن به مقصد باید چند بار باید از رودخانه ای که به تنگه می رسد عبور کرد اب این رودخانه از کوهای سر به فلک کشیده کبیرکوه تامین می گردد و پس از عبور از تنگه کافرین در شمال تنگ به رودخانه سیمره می ریزد.

با توجه به این که سد سیمره آبگیری شده سد هم اکنون غیر قابل عبور شده است. طول تنگه در حدود ۲ کیلومتر و ارتفاع آن از سطح دریا در حدود ۷۰۰ متر است رودخانه وبه در این تنگه جریان دارد که پس از عبور از آن در شمال تنگه به رودخانه سیمره می ریزد.

قلعه فلک الافلاک-لرستان

فَلَک‌الافلاک یا دژِ شاپورخواست قلعه‌ای تاریخی در مرکز شهر خرم آباد در استان لرستان است. فلک‌الافلاک با نام قلعه دوازده برجی هم شناخته می‌شود. این بنا بر فراز تپه‌ای مشرف به شهر خرم‌آباد و در نزدیکی رودخانه، در مرکز شهر قرار گرفته و چشم‌گیرترین اثر تاریخی و گردشگری در این شهر است. تاریخ ساخت این قلعه به دورهٔ ساسانیان باز می‌گردد. این بنا به شماره ۸۸۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

فلک‌الافلاک در لغت به معنای «سپهر سپهران» است. قلعه فلک‌الافلاک با نام‌های گوناگونی در طول زمان شناخته شده‌است. دژ شاپور خواست، سابر خواست، قلعه خرم آباد، دوازده برجی و کاخ اتابکان از آن جمله‌اند. قلعه خرم‌آباد از دوره قاجار به بعد با نام فلک‌الافلاک ضبط شده‌است. با توجه به اینکه ممکن است دوازده برجی، اشاره‌ای به دوازده برج فلکی باشد، ممکن است نام فلک‌الافلاک نیز از همین جا ریشه گرفته باشد.

کاربری قلعه

این قلعه به لحاظ موقعیت استراتژیکی خود در قرن چهارم هجری قمری به عنوان مقر حکومت آل حسنویه و گنجور در زمان آل بویهدر آمد همچنین خزانه حکومتی خاندان بدر در قرن چهارم هجری و مقر حکومتی اتابکان لر کوچک و والیان لرستان در دوره صفویه تا قاجار و سرانجام پادگان نظامی و زندان سیاسی در دوران پهلویاول و دوم از مهم‌ترین کاربردهای قلعه در گذشته محسوب می‌شود.

ویژگی ها

احداث بنا بر فراز صخره‌های سنگی و اشراف کامل آن بر دره تاریخی خرم آباد و نیز جاری شدن چشمه پر آب گلستان از دامنه شمالی تپه از ویژگی‌های اصلی بنا به‌شمار می‌آیند. از سوی دیگر نزدیکی بنا با غارهای پیش از تاریخ دره گرم خرم آباد و دیگر آثار دوران تاریخی مانند سنگ نبشته،  مناره آجری، آسیاب گبری، پل شاپوری و گرداب سنگی بیانگر پیوستگی تاریخی قلعه با آثار یاد شده می‌باشد.

معماری

معماری کنونی بنا، بیانگر الحاقات فراوانی است که در دوران‌های گوناگون بدان افزوده شده، بیشترین این تحولات مربوط به دوره صفویه تا قاجار می‌باشد. بر اساس مدارک تصویری تا حدود یکصد سال پیش بارویی دوازده برجی در پیرامون بنای فعلی وجود داشته، که اکنون آثار این برج از آن در محوطه شمال غربی قلعه، قابل مشاهده است. وسعت تقریبی بنا ۵۳۰۰ متر مربع، شامل ۸ برج دو صحن و ۳۰۰ جان پناه می‌باشد. ارتفاع بلندترین دیوار تا سطح تپه ۲۳ متر و مصالح آن از سنگ آجر، خشت و ملات گچ و آهک است. ورودی بنا به سمت شمال و در بدنه برج جنوب غربی تعبیه شده که پس از گذر از راهرو ورودی به حیاط اول وصل می‌گردد. ورودی قلعه فلک‌الافلاک در جبهه شمالی و در برج جنوب غربی به عرض ۱۰ متر و ۲۰ سانتیمتر و ارتفاع سه متر ساخته شده و در ساخت این بنا از مصالحی چون خشت, آجر (قرمز و بزرگ)،  سنگ و ملات استفاده شده‌است. پلان بنای این قلعه تاریخی به صورت هشت ضلعی نامنظم است.

منطقه زیبای لفور

دهستان لفور lafoor (لپور) یکی از دهستان‌های شهرستان سوادکوه شمالی در استان مازندران در شمال ایران است.

این دهستان از سمت جنوب به ارتفاعات رشته‌کوه البرز، از سمت غرب به منطقه قرآن تالار یا بابلکنار و از سمت شرق به جنگل‌های منتهی به بخش زیراب و جوارم و از سمت شمال به جنگل‌های منتهی به بخش شیرگاه محدود است. دهستان لفور از۲۹ آبادی و روستا تشکیل شده‌است . براساس آخرین سرشماری عمومی کشور در سال ۱۳۸۵ جمعیت این منطقه ۴۸۲۶ نفر و مساحت آن با احتساب مناطق جنگلی آن حدود هشت‌هزار هکتار می‌باشد. 

دهستان لفور از مجموعه دره‌ها و ارتفاعات تشکیل شده‌است که بلندترین نقطه آن به نام روستای بورخانی، ۶۵۱ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. حوزهٔ ارتفاعات و دره‌های لفور شامل ارتفاعات منطقه امام‌کلا ودره مرزیدره، دره میرارکلا، دره آذز (خربمرد) ارتفاعات اسبوکلا و دره موزین را تشکیل می‌دهند که ارتفاع آن‌ها از غرب به شرق و متمایل به سمت رشته کوه البرز افزایش می‌یابد که این دره‌ها و ارتفاعات به دره‌ها و ارتفاعات وسو منطقه لفور را در غرب شهرستان سوادکوه پدیدآورده‌اند که دارای جنگلهای انبوه و بسیار زیبائی می‌باشد. دره‌های مذکور رودخانه‌های کوچک آذررود، گتو (کرسنگ رود)، و بولک را ایجاد می‌کنند که پس از به هم پیوستن به یکدیگر در پایین دست روستای مرزیدره رود لفور (لپور روهار که لپور اسم قدیمی لفور می باشد که هنوز در میان بومیان منطقه به این نام خوانده می شود و روهار اسم بومی رودخانه می باشد) را تشکیل می‌دهند. کمترین عرض این رودخانه ۱۰ متر و بیشترین عرض آن ۸۰ متر است. دبی سالانه این رودخانه در ایستگاه بابل ۳/۵۶۱ میلیون متر مکعب است که کمترین میزان آبدهی آن در ماه‌های تیر و مرداد است.

دریاچه لفور، دریاچه ای مصنوعی به شمار میاد که در اثر ایجاد سد البرز بر روی رودخانه بابل رود ایجاد شده است.

برای دیدن دریاچه لفور تمامی فصل ها رو به شما پیشنهاد می کنیم، چرا که قرار گرفتن در منطقه  جنگلی، لذت های خاص خودش رو برای این سفر فراهم کرده است.

بهترین زمان برای سفر به دریاچه لفور فصل بهار به خصوص ماه های فروردین و اردیبهشته که میتونید از طبیعت زیبا لذت ببرید.

در فصل تابستان هم این دریاچه مقصد مناسبی به شمار میاد، هر چند که در میانه های تابستان ممکنه با هوای گرم و شرجی رو به رو شوید.

در نهایت فصل پاییز هم با توجه به خزان رنگارنگ درختان اطراف دریاچه، میتواند لذت دوچندانی رو به همراه داشته باشد.

برای رسیدن به دریاچه لفور، جاده دسترسی تا نزدیکی دریاچه وجود دارد و در این سفر پیاده روی چندانی نخواهید داشت.

هر چند بهتره ماشینتون رو در انتهای مسیر قرار بدین و مسیر کوتاهی رو در اطراف دریاچه پیاده روی کنید.

مسیر پیاده روی رو می تونید با توجه به توانایی خودتون برنامه ریزی کنید.

• در منطقه آب خوردن وجود نداره و به اندازه کافی آب همراه داشته باشید.
• پوشش آنتن موبایل در بیشتر قسمت های اطراف دریاچه موجوده.
• سرویس بهداشتی در منطقه موجود نیست.
• در مسیر جاده دریاچه باغ-رستوران هایی هست که میتونید برای غذا از اون ها استفاده کنید.
•  اگر به سوپرمارکت نیاز دارید، بهتره خریدهاتون رو در سه راه لفور انجام بدین.

این آبشار با ارتفاع تقریبی 75 متر در منطقه‌ی جنگلی و سر سبز و زیبای لفور مازندران در فاصله‌ی 15 کیلومتری «زیراب» سوادکوه قرار دارد. پس از طی ۲۸ کیلومتر جاده خاکی در این جنگل زیبا به امامزاده برادران گزو میرسیم . البته در طول مسیر به دو راهی های زیادی میرسیم که با تابلوی به طرف امامزاده گزو راه کاملا" مشخص میشود . از امامزاده تا آبشار بمدت نیم ساعت پیاده روی بسمت پایین جنگل با یک شیب نسبتا تند فاصله داریم . بهشت گمشده و چشمه دلاسره نیز در همین منطقه واقع است باید در پای عظمت این آبشار ایستاد و آن را تماشا کرد چون فقط در اینصورت است که آبشار در وسط آن جنگل بکر معنا پیدا میکند.

 مسیر ارتباطی آن راه روستایی جمشید آباد «زیرآب» و دیگری از جاده‌ی لفور در پشت سد البرز در جاده کارسنگ است. برای دسترسی به آن یک ساعت و نیم پیاده روی سبک نیاز است . وضعیت اسکان بصورت آزاد در دل جنگل میباشد.

هفت آبشار لفور

در خطه شمال ایران، در روستای تیرکن (در دهستان درازکلا) و مرز میانی شهرستان سواد کوه و بابل، در میان جنگل انبوه لفور، هفت آبشار کوچک و بزرگ قرار دارند که آن ها را با نام هفت آبشار سواد کوه می شناسند. این آبشارها به هفت آبشار تیرکن هم معروف هستند. 

 برای آن که به اصلی ترین و دیدنی ترین آبشار از این مجموعه ی هفت تایی برسید، باید یک پیاده روی دلچسب را در جنگل پشت سر بگذارید. در مراتع کالبکوشت  و در طی یک مسیر ۳ کیلومتری، ۷ آبشار کوچک و بزرگ را خواهید دید. در نهایت به آبشار اصلی که از همه بزرگ و زیباتر است می رسید که ارتفاعی در حدود ۹ متر دارد و در پایین دست خود حوضچه ای را به وجود آورده است؛ حوضچه ای که بر زیبایی جنگل و طراوت آن افزوده است.

با توجه به آب و هوای منطقه بهترین زمان سفر در فصل بهار و پاییز است.

بهار: آبشارها پرآب شده و جلوه ی زیبایی دارند 

تابستان: هوا گرم و شرجی است اما باز هم به دلیل تعطیلات گردشگران به سمت این منطقه می روند.

پاییز: درختان لباسی زرد و نارنجی و قرمز به تن می کنند و جلوه ای با شکوه می آفرینند.

زمستان: هوا بسیار سرد و برفی است.

آدرس

استان مازندران،شهرستان بابل، شهر بابلکنار ، دهستان درازکلا، آبادی تیرکن

راه دسترسی

برای رفتن به این هفت آبشار زیبا ابتدا به استان مازندران، بعد از آن جا به شهر بابلکنار بروید. سپس جاده سمت راست پادگان را پیش بگیرید تا پس از گذشت از جاده ای آسفالته، به آبادی تیرکن برسید. از این آبادی تا آبشارها در حدود ۲ ساعت در شیب ملایم در جاده و یا جنگل باید پیاده روی کنید.

فاصله از شهرهای اطراف

ساری ۶۷ کیلوتر

بابلکنار ۲۸ کیلومتر

دریاچه متحرک آستارا،دریاچه ای که جابه جا میشود

یکی از شهرهای سرسبز و توریستی استان گیلان شهر آستارا است که شهری ساحلی محسوب می شود و جاذبه های بکر و دیدنی زیادی را در خود جای داده است. شهری که هم سبزی کوه های جنگلی و انبوه را دارد و هم از بیکران دریا بهره می برد و زیبایی بی اندازه ای دارد. اگر چه از نظر خیلی ها جاذبه های شهرهای شمالی ایران در دریا و جنگل خلاصه می شود اما اگر بدانید که جاذبه های دیگری هم مثل دریاچه متحرک آستارا وجود دارد مطمئنا فورا سفرتان را به آن آغاز می کنید، دریاچه ای که جا به جا می شود! 

"آهسته رو" نام قدیمی آستارا است و به این دلیل به این نام خوانده می شده است که به خاطر پس روی آب دریای خزر بخش هایی از آن به صورت باتلاق در آمده بود.

 آستارا یکی از توریستی ترین شهرهای ایران است که طبق آمارها در سال قبل ۴ میلیون گردشگر داشته است.

درباره ی دریاچه متحرک آستارا

این دریاچه که به آن تالاب استیل و یا دریاچه استیل هم می گویند، در استان گیلان و در شهر آستارا قرار دارد و وسعتی برابر ۴۸۱۴۲ متر مربع دارد. از آن جا که اطراف این دریاچه را زمین های سبز تشکیل می دهد جایی عالی برای اقامت گردشگران و برپایی چادر است. مسافرانی که در اطراف این دریاچه چادر زده اند گفته اند که برای استراحت در کنار دریاچه متحرک آستارا چادر زده بودند و اقامت کرده بودند که متوجه جا به جایی آب این دریاچه شده اند. در واقع آب این دریاچه به اندازه ای جابه جا می شود و متغیر است که گاهی درختان کوتاهی که در آن قرار دارد کاملا به زیر آب می روند و ناپدید می شوند و گاهی مانند قبل به بیرون می آیند و سر به بیرون می آورند.

البته رخداد چنین پدیده ای برای بومی های این شهر چندان عجیب نیست اما گردشگرهایی که به آستارا و دیدن این دریاچه رفته اند و توانسته اند این تغییرات را ببینند بسیار حیرت زده شده اند. این تغییرات به خاطر تغییرات جوی اتفاق می افتد. یکی از ویژگی های دیگر دریاچه متحرک آستارا وجود ماهی های کپور و اردک ماهی در آن و پرندگان مهاجر و کمیابی است که از اروپا به آن جا می آیند تا بتوانند زاد و ولد کنند. این دریاچه در سال ۱۳۸۴ به عنوان یکی از مناطق گرشگری برتر گیلان معرفی شد.

بهترین زمان بازدید از دریاچه متحرک آستارا

اگر کنجکاو شدید تا از این دریاچه جالب دیدن کنید باید بدانید که فصل بهار و تابستان بهترین زمان برای بازدید از این تالاب دریاچه است. بعد از بازدید از این مکان می توانید سری به بازارهای محلی آستارا بزنید و از آن ها خرید کنید.

دیگر جاذبه های گردشگری آستارا

قله اسپیناس: اسپیناس بلندترین کوه آستارا با ارتفاع ۲۱۵۰ متر است که در پشت دریاچه متحرک آستارا قرار دارد و یکی از آبشارهای مشهور به نام آبشار لاتون از این کوه سرچشمه می گیرد.

روستای حیران: حتما تا حالا نام روستای حیران را شنیده اید از جاذبه های مهم توریستی ایران که در جاده ی آستارا به اردبیل قرار دارد و به دلیل طبیعت فوق العاده ای که دارد به یکی از جاهای پر طرفدار ایران تبدیل شده است. محبوبیت این روستا به اندازه ای رسید که در آن شروع به ساختن بناهای تفریحی شد و ایجاد تله کابین در ارتفاعات حیران یکی از آن اقدامات بود. ارتفاعات این روستا مسیرهای کوهنوردی مشهوری هم دارد که از آن ها می توان به مسیر علی داشی و آلما تله سی اشاره کرد.

گردنه حیران هم از چشمگیرترین جذابیت های آن است، گردنه ای که در اکثر مواقع سال زیر پوششی از مه پنهان شده است و این منطره در کنار چشم اندازهای سبز و دره ها و ارتفاعات پر از گل و درخت و دام هایی که در طبیعت در حال چرا هستند، چشم هر  بیننده ای را خیره می کند.

بازارچه ساحلی آستارا: این بازارچه در یکی از بهترین منطقه های آستارا و در کناره ی مرداب آستارا قرار دارد و خود این بازارچه با بامهای سفالینی که دارد بسیار جذاب است. بازاری که هنوز فرم سنتی خود را حفظ کرده است. مردم محلی آستارا به این بازارچه بساط می گویند و یکی از مکان های اصلی این شهر است که گردشگران در ورود خود به آستارا حتما حداقل یکبار از آن دیدن می کنند.

ساحل صدف: یکی از اصلی ترین جاذبه های های گردشگری آستارا ساحل صدف آن است که به مرکز شهر هم بسیار نزدیک است و فقط یک ربع تا آن فاصله دارد و جایی امن برای شنا و ورزش های آبی است. این ساحل در ۷ کیلومتری آستارا و به سمت شهر تالش قرار دارد.

قلعه شیندان: آستارا آثار  تاریخی هم دارد که یکی از مهم ترین آن ها را می توان قلعه شیندان دانست قلعه ای که در ارتفاع ۱۸۵۰ متری از سطح زمین  روی کوهی به همین نام در حاشیه ی آستارا  اردبیل قرار گرفته است. در گذشته این قلعه محل آتشکده ها بوده است به همین دلیل به آن شیندان می گویند که به معنای محل نور است. قدمت این قلعه به قبل از اسلام برمی گردد و در آن اتفافات تاریخی زیادی افتاده است که یکی از مهم ترین آن ها قیام حاکم تالش در زمان شاه عباس صفوی بوده است که حاکم اردبیل حدود ۹ ماه این قلعه را محاصره کرده بوده است.

 

برج هشتل و باداب سورت

یکی از زیباترین مجموعه‌های آرامگاهی ایران در روستای هشتل آمل واقع شده است. این مجموعه که به نام «برج هشتل» شناخته می‌شود در حال حاضر پنج برج آرامگاهی است که به شکل مثلث کنار هم چیده شده‌اند. این برج‌ها درگذشته هشت عدد بوده که سه برج آن به مرور تخریب شده‌اند. بزرگ‌ترین برج این مجموعه که در ۵ کیلومتری شرق آمل از جاده بابل قرار دارد مزار یکی از سرداران میرقوام الدین مرعشی، سرسلسله مرعشیان است که در برابر دشمنان از خود ایستادگی خاصی نشان داد.شهرت این سردار به دلیل مقاومتی ست که در زمان حمله تیمور از خود نشان داد. سردار سپاه میر قوام الدین جان خود را برای حفاطت مردمش در مقابل حمله چنگیز از دست داده است. بنای اصلی بقعه چهار ضلعی است که مسجدی متصل به آن است و ایوانی در جلوی مسجد ساخته شده است. بنای اصلی از داخل چهار گوشه است. در هر یک از اضلاع یک طاقنمای بلند است.

بنای بقعه اصلی چهار ضلعی بوده که مسجدی و ایوانی به‌آن متصل هستند و سه گنبد دیگر در گورستان به این بقعه وصل می‌شوند.با چهار گوشواره گود، چهار ضلعی تبدیل به دایرۀ کامل شده و بر روی این دایره گنبدی بلند نوک تیز زده اند. نمای خارجی بنا چهار ضلعی است که میان هر یک از اضلاع طاقنمای بزرگی است. بالای هر یک از بدنه ها سیزده قرنیس سینه کفتری است.

گنبد بنا از خارج از نوع گنبدهای زاویه دار مخروطی است سه گنبد دیگر در گورستان به بقعه متصل است. برج هشتل در تاریخ ۷/۵/۱۳۸۲ به شماره ۹۳۵۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

باداب سورت مازندران/پلکانی رنگین

باداب سورت نام یک چشمه پلکانی در ارتفاع 1841 متری از سطح دریاست که اثری بی نظیر در ایران به شمار می رود و مانندش در دنیا بسیار کم است. باداب سورت چشمه ای است هزاران ساله با طبقات بسیار که هر قسمت آن به رنگی در آمده و رنگ و بویی متفاوت دارد. می توان ساعت ها به این شاهکار آفرینش نگریست و از تماشایش لذت برد. شاهکاری که در سال های بسیار و با همکاری عناصر طبیعی همچون باد و آب شکل گرفته است. 

عرصه چشمه های نامیرای باداب سورت اروست به 2 میلیون مترمربع می رسد. آب چشمه در هر مسیری که به راه بیفتد پلکان ها و نقوشی را از خود بر جای می گذارد. در گذشته های دور آب چشمه بسیار زیاد بود و در وسعتی حدود 30000 مترمربع، پلکان ها و آثار بسیار زیبایی وجود داشت. به سبب خشکسالی و تغییرات آب و هوایی، در ۲۰۰ سال اخیر آب چشمه به شدت کاهش یافته است و فقط بر روی حدود ۱۰۰۰ متر مربع از آن آب جریان دارد. قسمت هایی که آب وجود ندارد به رنگ سفید دیده می شود.

روستای اروست در بخش چهاردانگه‌ شهرستان ساری از این اثر میزبانی می کند و مردمش پذیرایی خوبی از گردشگران انجام می دهند. سالانه گردشگران بسیاری به شوق دیدن این جاذبه طبیعی به سوی ساری می روند و به روستای اروست رهسپار می شوند. روستای تاریخی و بزرگ اروست چندین محله قدیمی دارد که نام یکی از آنها سورت است. این محله در گذشته های بسیار دور ناحیه ای زرتشتی نشین بود که سورت لنگه خوانده می شد. می گویند که زرتشتیان بر فراز چشمه های باداب سورت با آداب و رسوم خاصی به عبادت خداوند مشغول می شدند و بعدها به اسلام ایمان آوردند. برای همین است که اهالی روستا چشمه را متعلق به خود می دانند و برای حفظ آن تلاش می کنند. این اثر از شمال به ارتفاعات جنگلی با درختان سوزنی برگ محدود می شود و از جنوب به دره های پایین دست مشرف است. در شرق باداب سورت ارتفاعات پوشیده از گیاهان بوته ای و درختچه‌ وجود دارد و در غرب آن نیز روستای اروست دیده می شود.

آب چشمه باداب سورت شور و دارای دمای معتدل است. به سبب وجود املاح و اکسید آهن خواص درمانی متعددی را برای این آب ذکر می کنند. بسیاری این جاذبه را زیباترین چشمه جهان نیز می دانند و از آن با عنوان دومین چشمه آب شور جهان یاد می کنند که پس از  چشمه پاموک‌کاله ترکیه قرار دارد. چشمه پاموک کاله به صورت رسوبات سفید رنگ آهکی است که در زبان محلی آن را با نام قلعه سفید یا قصر سفید می خوانند و نسبت به چشمه های اروست وسعت و خواص درمانی کمتری دارد.

در سال ۱۳۸۵ بود که با همکاری مسوولان اروست از جمله شورای اسلامی، دهیاری و همچنین شرکت تعاونی این روستا تلاش برای ثبت این اثر آغاز شد و سرانجام در سال 1387 نامش به عنوان یک اثر ملی به ثبت رسید. در مرداد 1393 با امضای معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور حریم حفاظتی و منظری این اثر به تصویب رسید و باداب سورت نخستین میراث طبیعی دارای حریم ایران شد.

دیدنی های چشمه باداب سورت

در نگاه اول شاید چشمه باداب سورت ساده به نظر برسد؛ اما این جاذبه در خود دیدنی ها و ویژگی های متمایزی دارد که از دانستن شان شگفت زده می شوید:

1- پلکان رنگین کمانی

در ابتدای بازدید از چشمه باداب سورت، با پلکانی رنگین مواجه می شوید که حیرت هر کسی را بر می انگیزد. اما این پلکان چطور شکل گرفته است؟ به زبان ساده باید بگوییم که آب های معدنی راهی طولانی را می پیمایند و از اعماق سنگ های سخت راه خود را به روی زمین باز می کنند. باد دست به کار می شود و آب ها را به این سو و آن سو حرکت می دهد. در همین حین خورشید داغ، آب را تبخیر می کند و مواد معدنی همچون ردپایی از آب ها باقی می مانند. این مواد معدنی به شکل رسوب بر روی زمین باقی می مانند و طبقه طبقه روی هم قرار می گیرند. به مرور زمان پلکانی تماشایی شکل می گیرد که حاصلش باداب سورت است.

اما ماجرای هنرنمایی طبیعت هنوز تمام نشده و هنوز داستان رنگارنگ این پلکان را برای تان نگفته ایم. آب های معدنی بر روی پلکانی که تشکیل شده حرکت می کنند و بر اساس مواد تشکیل دهنده شان از خود رنگ های بسیار زیبای طلایی، نارنجی، قرمز و کرم بر جای می گذارند تا شاهکار آفرینش تکمیل شود. رسوب آهن رنگ قرمز، رسوب مس رنگ سبز، گوگرد رنگ زرد و آهک و نمک هم رنگ سفید را پدید می آورند. باکتری های موجود در آب، نور خورشید و دمای هوا نیز تغییر رنگ آب حوضچه ها را موجب می شوند. حوضچه های پایینی باداب سورت شفاف تر هستند چرا که املاح در حوضچه های بالادست، ته نشین می شوند.

نمای این طبقات و محل قرارگیری چشمه در دامنه کوهستان و چشم‌اندازهای اطراف به هنگام غروب به زیباترین شکل خود می رسد. حالا این پلکان رنگین پیش روی شماست تا آنها را ببینید و لذت ببرید. گفته می شود تشکیل یک سانت از حوضچه‌های باداب سورت، ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال زمان می برد.

2- چشمه هایی متنوع

آنچه به باداب سورت شهرت بخشیده تنها ظاهر پلکانی آن نیست. در این اثر می توانید آب را با طعم های مختلفی بچشید. در این اثر چشمه هایی با آب‌های کاملا متفاوت از نظر رنگ، بو، مزه و حجم آب را خواهید دید:

چشمه شور و برمودای اروست

در بخشی از باداب سورت که پرآب تر است حوضچه ای با قطر حدود ۱۵ متر و عمق نسبتا زیاد شکل گرفته که آب بسیار شوری دارد و در اطراف آن رسوبات سیاه رنگی دیده می شود. می گویند که آب این چشمه جهت درمان دردهای کمر و پا، امراض پوستی، روماتیسم و میگرن کارایی دارد و به همین علت بسیاری در آن تن به آب می زنند تا از خواصش بی بهره نمانند. این دریاچه به علت دارا بودن املاح و مواد معدنی و نمک فراوان در فصل زمستان یخ نمی زند و هیچ جانداری هم امکان زیست در آن را ندارد.  

در قسمتی از کف این دریاچه حفره ای عمیق وجود دارد که به برمودای اروست شهرت پیدا کرده است و به همین دلیل برخی این چشمه را نیز با نام برمودای اروست می شناسند. بد نیست بدانید که در زبان محلی این حفره یا چاه را بَن نِدار می خوانند به معنای بدون پایان. عمق این حفره را تا 98 متر نیز تخمین زده اند.

اکسیر حیات

در شمال غربی برمودای اروست باداب سورت، چشمه هایی وجود دارند که با نام اکسیر حیات معروفند و آبی نارنجی و ترش مزه دارند. آب این چشمه ها همانند نوشابه‌های گازدار از عمق زمین می جوشد. برخی تعداد این چشمه ها را تا 11 عدد هم اعلام کرده اند اما محلی ها تعداد آنها را 6 عدد می دانند.

چشمه ترش یا باداب ترش

در بالادست پلکان های رنگین، چشمه ای با آب ترش مزه و قرمز و نارنجی رنگ وجود دارد که در اطراف آن کمی رسوب آهن نشسته است. 

سیاه تی

در قسمتی از چشمه های باداب سورت در کنار آب ماده سیاه رنگی را می بینید. این قسمت برای لجن درمانی مورد استفاده قرار می گرفته است و محلی ها آن را با عنوان سیاه تی به معنای سیاه گل می شناسند.

خوشگذرانی در باداب سورت

برای آنکه لحظات خوشی را در باداب سورت تجربه کنید می توانید به فعالیت های زیر مشغول شوید:

آب تنی: در حوضچه شور باداب سورت می توانید تنی به آب بزنید و از خواص درمانی آن نیز بهره ببرید. فقط به یاد داشته باشید که ورود به این حوضچه برای بانوان مقدور نیست و کسانی که شنا بلد نیستند نیز نباید وارد حوضچه شوند. 

عکاسی: چشمه باداب سورت یکی از سوژه های مورد علاقه عکاسان به ویژه عکاسان طبیعت است. البته نگران نباشید، اگر عکاس حرفه ای نیستید و تجهیزات هم ندارید می توانید با دوربین های ساده و گوشی موبایل تان هم شاهکاری دیدنی خلق کنید.

تماشای آسمان شب: اقامت شبانه در کنار چشمه باداب سورت ممنوع است؛ اما می توانید ساعاتی را در آنجا بگذرانید و از تماشای ستاره باران شب لذت ببرید و جلوه ای تازه از چشمه ها را به تماشای بنشینید.  

 تفریحات هوایی: قرارگیری چشمه ها در ارتفاعات و وزش باد شرایط مناسبی جهت پرواز با کایت و چتر را مهیا کرده است؛ اما افرادی که قصد پرواز دارند باید از قبل هماهنگی های لازم را به عمل آورند.

قوانین بازدید از باداب سورت

1- ساعات بازدید از ۶ صبح تا ۹ شب است و به علت عدم وجود روشنایی کافی بازدید خارج از این ساعات امکان پذیر نیست.

2- بازدید از چشمه ها در حال حاضر رایگان است پس از پرداخت وجه به افراد، جهت ورودی خودداری کنید.

3- تردد وسایل نقلیه بر روی پلکان ها و حوضچه ها اکیدا ممنوع است چرا که تخریب این اثر زیبا را به دنبال می آورد. در صورت مشاهده چنین موردی به شدیدترین وجه ممکن با متخلف برخورد خواهد شد و نهادهای مسوول وسیله نقلیه را توقیف خواهند کرد.

4- راه رفتن و دویدن بر روی پلکان ها و رج (ردیف) آن و ورود به محوطه باداب سورت با کفش و پوتین آجدار ممنوع است. گردشگران باید کفش یا دمپایی مناسب به همراه داشته باشند.

5- از حفر گودال بر روی حوضچه ها جدا خودداری کنید. برخی این کار را به منظور استفاده از آب و انداختن سنگ های داغ در آن و تبدیل آن به جکوزی انجام می دهند و آسیب های جبران ناپذیری را به اثر وارد می کنند.

6- روشن کردن آتش زیر درختان و کنار دریاچه و حوضچه ها ممنوع است.

7- آوردن حیوانات خانگی به داخل چشمه ها و حوضچه ها اکیدا ممنوع است.

8- این منطقه، "منطقه آزاد گردشگری" نیست پس رعایت شئونات اسلامی در آن اجباری است.

9- آبتنی در حوضچه باداب سورت برای افرادی که به فن شنا آشنا نیستند ممنوع است چرا که در برخی نقاط عمق آن به شدت افزایش می یابد.

10- آبتنی در دریاچه باداب سورت برای بانوان محترم مقدور نیست و باید از این کار اجتناب کنند.

11- ریختن زباله بر روی چشمه ها و پلکان های آن ممنوع است و با خاطیان برخورد می شود. برای زباله ها از سطل های زباله نزدیک چشمه ها استفاده کنید.

12- مضامین تابلوهای هشدار دهنده در منطقه را جدی بگیرید و نکات گفته شده را رعایت کنید.

13- سازمان میراث فرهنگی این چشمه را در سال ۱۳۸۷ به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت کرده و در ۴ مرداد ۱۳۹۳ عرصه، حریم و ضوابط حفاظتی آن تعیین شده است. از سال ۹۵، سنگ چین کردن محوطه اطراف این حوضچه‌ها انجام شده تا از ورود بازدید کنندگان به داخل این مناطق که در معرض تخریب و فرسایش قرار دارند، جلوگیری کنند. هرگونه دخل و تصرف در محدوده حریم و تخلف از ضوابط حفاظتی، برخورد مجرمانه قضایی به دنبال دارد.

نکته: اگر افراد به این هشدار ها توجه نکنند با آنها برخورد خواهد شد و فرد یا افراد خاطی از موارد ذکر شده، توسط پاسگاه اروست به مراجع ذی ربط معرفی می شوند. اگر خاطیان جزو تور گردشگری باشند به آنها تذکر داده می شود و در صورت تکرار، مجوز آن تور به حالت تعلیق می آید و اگر خسارت قابل توجه و حاد باشد مجوزشان باطل می شود. فراموش نکنید که این اثر به ثبت ملی رسیده است. تخریب این چشمه به هر شکل جرم به شمار می رود و مجرم تحت پیگرد قانونی قرار می گیرد. لازم است که راهنمایان تور نظارت بیشتری به فعالیت های اعضای گروه شان داشته باشند.

توصیه ها

1- در صورت مواجه شدن با مشکلات امنیتی به پاسگاه روستای اروست مراجعه کنید.

2- در صورت نیاز به درمانگاه می توانید از خدمات خانه بهداشت روستای اروست بهره بگیرید.

3- به علت برف گیر بودن منطقه در فصل زمستان، از آوردن وسایل نقلیه بدون زنجیر چرخ خودداری کنید.

4- در طول مسیر باداب سورت گردنه های خطرناکی وجود دارد که سقوط به دره به علت سرعت زیاد و انحراف به چپ سوانح زیادی را در آن به بار آورده است؛ خواهشمندیم به مقررات راهنمایی و رانندگی توجه کنید.

5- در طول مسیر از روستاهای مختلفی عبور می کنید پس با سرعت مطمئنه برانید و مراقب سرعت گیرهای غیر استاندارد در ورودی هر روستا باشید.

6- در طول مسیر مراقب حیوانات اهلی که عرض جاده را طی می کنند باشید. در صورت برخورد خودرو به حیوانات اهلی راننده موظف به پرداخت غرامت آن است.

7- برخی مسافران به قصد سفر یکروزه از تهران راهی باداب سورت می شوند باید به این عزیزان بگوییم که مسیر رفت و برگشت حدود 700 کیلومتر است و بهتر است با برنامه ریزی درست تر حداقل دو روز را به این بازدید اختصاص دهید. 

8- اگر برای رفتن به چشمه ها از مینی بوس های روستایی به طور دربستی استفاده می کنید باید بگوییم که هزینه این مینی بوس ها 30000 تومان است.

9- در صورت ترک خودرو به مدت طولانی، نکات ایمنی را رعایت کنید.

10- در حال حاضر هیچ لیدر و راهنمایی در کنار باداب سورت اروست وجود ندارد. در صورت مشاهده افرادی با این ادعا هرگز به مطالب آنها توجه نکنید و مراتب را جهت پیگیری به مسوولین یا پاسگاه اروست اطلاع دهید.

کجا بمونیم؟

در سفر به چشمه باداب سورت نگران اقامت نباشید. خانه ها و ویلاهای روستای اروست گزینه های مناسب و در دسترس شما هستند. پیش از اقدام برای اجاره ویلا از صحت اطلاعات درباره آن مطمئن شوید و گول قیمت های پایین در منطقه را نخورید. همچنین امکان برپایی کمپ نیز در حوالی این روستا وجود دارد. 

قوانین اقامت در منطقه

1- اقامت شبانه کنار چشمه ها به علت مسایل امنیتی و از بین رفتن محیط زیست مطلقا ممنوع است.

2- زمین های اطراف چشمه ها متعلق به کشاورزان محلی هستند و اقامت در آنها ممنوع است. در بعضی از این زمین ها سگ هایی از نژاد دوبرمن نگهداری می شوند تا از حمله گرازها جلوگیری به عمل آید. پس اقامت شبانه در این مناطق خطراتی را به همراه دارد.

3- اقامت در حسینیه روستا به دلیل برگزاری مراسم مذهبی ممنوع است و اساسا فلسفه آن با کاروانسرا و هتل مغایرت دارد.

4- قبل از سفر به روستا جهت اقامت در ویلاها، اطلاعات لازم را کسب کنید. در صورت مراجعه سرزده ممکن است محلی برای اقامت وجود نداشته باشد و گردشگران دچار سردرگمی شوند.   

امکانات چشمه های باداب سورت

با وجود تمام زیبایی ها و جذابیت این اثر، هنوز امکانات رفاهی خاصی در حوالی آن دیده نمی شود. جای خالی امکاناتی چون سرویس بهداشتی، آلاچیق و ... هنوز هم به چشم می آید. البته امکانات خوب روستای اروست تا حدی این نقص را می پوشانند. البته مردم محلی خودشان دست به کار شده اند و در ایام اوج سفر می توانید در دکه های موقت آش، چای و خوراکی های محلی تهیه کنید.

آب و هوای منطقه

درجه حرارت منطقه در سردترین ماه سال به ۷- درجه سانتی گراد می رسد و در گرم ترین حالت 35 درجه سانتی گراد است. متوسط بارندگی سالیانه ۳۵۰ الی ۴۰۰ میلی متر است که منطقه سرد و خشک با پوشش گیاهی استپ را پدید می آورد. میزان رطوبت نسبی هوا حداقل ۵۰ درصد و حداکثر ۸۵ درصد است و میزان تبخیر آب به  ۸۵۰ میلیمتر می رسد. حداکثر سرعت وزش باد نیز ۵۰ کیلومتر در ساعت است.

بهترین فصل سفر

بهترین زمان بازدید از چشمه های باداب سورت اردیبهشت ماه است؛ اما این دلیل نمی شود که در ماه های دیگر سال قید بازدید از این اثر را بزنید.

بهار: منطقه باداب سورت در فصل بهار سرسبز می شود و حال و هوای بهار جلوه خاصی به آن می بخشد. پرآب ترین فصل باداب سورت همین فصل است.

تابستان: این فصل زمان خوبی برای آبتنی در حوضچه های سرشار از مواد معدنی به شمار می رود اما آب جاری بر روی پلکان ها به کمترین مقدار خود می رسد. 

پاییز و زمستان: به علت خاکی بودن جاده دسترسی به چشمه ها ممکن است در این فصول با مشکلاتی برای رسیدن به این جاذبه مواجه شوید؛ اما به یاد داشته باشید که تغییرات فصلی بر روی رنگ آب حوضچه‌های باداب سورت تاثیر می گذارند و هرچه هوا سردتر شود، این اثر قرمزتر به نظر می رسد. پس در فصول سرد منتظر نمایشی تازه از چشمه ها باشید.

نکته: به یاد داشته باشید که تغییرات آب و هوایی اخیر و خشکسالی بر تمامی جاذبه های طبیعی این سرزمین اثر گذاشته و ممکن است چهره آنها دگرگون شده باشد.

راه دسترسی

آدرس: استان مازندران، شهرستان ساری، بخش چهاردانگه، روستای اروست، جاده چشمه باداب سورت

دیدنی های اطراف

باداب کوچک یا شورسر دو چشمه دارد و در نزدیکی باداب سورت واقع شده است. این دو چشمه بسیار کوچک هستند؛ اما خواص درمانی خوبی دارند.

نام چشمه 

نام این اثر از دو بخش باداب + سورت تشکیل شده است. در گویش های مختلف واژه مازندرانی باداب را به صورت «بادو» یا «وا اُ» هم تلفظ می کنند. وا (باد) به نوعی درد همچون رماتیسم اشاره دارد که با استفاده از آبِ (اُ/ ئو) معدنی رفع می شود. واژه «باد» می تواند به تفاوت آب های شور با آب های شیرین نیز اشاره داشته باشد چرا که در گذشته این تفاوت با نام «باد» یا «گاز» موجود در آب مشخص می شد و به صورت قل‌قل کردن هم خود را نشان می داد. به همین جهت باداب را می توان باد آب به معنی آب گاز دار دانست.

سورت در زبان محلی منطقه به معنای صدای سوت به کار می رود. وقتی درون قسمت عمیق دریاچه شیرجه بزنید صدای سوت در گوش می پیچد که به دلیل حباب های گاز موجود در آب به وجود می آید. در لغتنامه دهخدا سورت به معنی شدت اثر آمده است. در واقع می توان باداب سورت را این گونه ترجمه کرد: شدت اثر آب گاز دار.

برخی سورت را به رقصیدن نیز تعبیر کرده اند و باداب سورت اروست را به معنای رقص اروستی باد و آب می دانند. آنها می گویند این تعبیر به این معناست که باد به هر سمتی که بوزد، آب نیز به همانسو بر روی پلکان ها به حرکت در می آید و با پیوند آنها صحنه ای شگفت انگیز خلق می شود. صحنه ای که نامش باداب سورت است.

جالب آنکه حروف ابجد سورت ۶۶۶ است که باعث شده خرافاتی نیز در این باره بر سر زبان ها بیفتد. 

آثار مشابه با باداب سورت

در اینجا بد نیست با نمونه هایی که تنها از برخی جهات به باداب سورت شباهت دارند را بشناسید:

کانی گراوان در شهرستان سردشت آذربایجان غربی ایران

پاموک‌کاله در ترکیه

ایوان های مطبق سفید و صورتی در نیوزیلند

بایشوایتای در چین

باگنی سان فلیپو در ایتالیا

منطقه سنگ زرد در ایالات متحده آمریکا

هیرو ال آگورا در مکزیک

نگاهی علمی به چشمه های باداب سورت

باداب سورت یک چشمه پلکانی تراورتنی است. تراورتن، نوعی سنگ آهک متخلخل و پوک از دسته سنگ‌های رسوبی و تزیینی است. این سنگ از رسوبات چشمه‌های آب گرم تشکیل می شود و فضای اشغال شده توسط گازهای موجود در آب های گرم، حفره های موجود در این سنگ را به منبع رسوب گذاری تبدیل کرده اند. یکی از از ویژگی های این نوع سنگ مقاومت بالای آن است؛ اما جذب بالای آب را یکی از معایب آن می دانند.

کارشناسان بر این باورند که این چشمه ها همزمان با آخرین چین خوردگی البرز درپلیوستوسن و پلیوسن (دوران چهارم زمین شناسی) شکل گرفته و کم کم گسترش یافته اند.

دغدغه ها

هر ساله خبرهای بدی از آسیب به این اثر بی بدیل می رسد. برخی افراد به هنگام دیدن این چشمه اقدام به تخریب پلکان های آن می کنند و زخمی ماندگار را بر تن طبیعت برجای می گذارند. یادتان باشد که این اثر در طی سال های زیادی شکل گرفته و ترمیم بخش تخریب شده صدها سال زمان می برد.

خشکسالی اخیر نیز دامن این جاذبه طبیعی را گرفته و زخم هایش را دو چندان کرده است. گرچه با رسیدن فصول پرآبی امید است که باز هم باداب سورت چهره پیشین خود را بازیابد و دوباره به شکوه گذشته بازگردد.

غار آبی دانیال

غار دانیال یکی از غارهای‌های آبی و رودخانه‌ای ایران است که در رشته کوه البرز قرار دارد. این غار از نظر موقعیت جغرافیایی در بخش سلمان شهر شهرستان عباس آباد مازندران واقع شده‌است. طول این غار ۲۱۵۸ متر و عمق آن ۷۴٫۲ متر و ارتفاع دهانهٔ اصلی آن از سطح دریا ۱۶۰ متر می‌باشد و دارای یک دهانه است. غار دانیال دومین غار بزرگ رودخانه ای ایران بعد از غار قوری قلعه روانسر در کرمانشاه می‌باشد. دمای داخلی این غار در طول سال تقریباً یکسان می‌باشد. جریان رودخانه از ابتدای ورود به غار تا بخش انتهایی وجود دارد که از بهم پیوستن چندین جوی و چشمه به وجود می‌آید. عمق این جریان در بخشهای مختلف غار متغیر می‌باشد ولی بطور کلی از یک متر تجاوز نمی‌کند. البته چندین گذرگاه و بخش در این غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آن‌ها بالا آمده و گذر از آن‌ها تقریباً غیرممکن می‌شود. آب داخل غار از چند چشمه کوچک که از شعب مختلف آن سرچشمه می‌گیرد تأمین می‌شود و کاملاً زلال و از نظر محلولات دارای درصد پایینی بوده و آن را قابل شرب می‌کند. دمای هوای داخل غار حدود ۲۳ درجه سانتیگراد و دمای آب چیزی در حدود ۱۷ درجه است که این دما در تمامی طول سال تقریباً ثابت است. زمان لازم برای پیمایش کامل غار برای یک تیم کوچک و سریع سه و نیم ساعت و برای یک تیم متوسط بین پنج تا هفت ساعت است. جریان رودخانه بجز در چند قسمت محدود بهترین نشانه جهت پیمایش غار می‌باشد.

غار آبی دانیال که سابقه کشف و شناسایی آن به زمان دوری نمی‌رسد به‌تازگی مورد توجه گردشگران واقع‌شده است. غار دانیال جزو غارهای رودخانه‌ای ایران محسوب می‌شود و فقط دارای یک شعبه یا دالان اصلی به طول تقریبی ۱۵۰۰ متر و عرض تقریبی یک و نیم متر است که با پیچ و خم‌های فراوان و گذر دالان‌های تنگ و باریک پر از آب و حوضچه‌ها و آبشارهای کوچک ادامه می‌یابد و در انتها به چند شعبه کوچکتر منتهی می‌شود. 

غار آبی دانیال استلاگمیت و استلاکتیت‌های (چکنده و چکیده) چندین میلیون ساله دارد که ساخت هر سانتی‌متر از آنها حدود ۱۰۰ سال به درازا می‌کشد. راهرویی آبی که طی میلیون‌ها سال با حرکت آب‌های زیرزمینی در سنگ‌های آهک انحلال‌پذیرش شکل گرفته و به این سنگ‌ها اشکال عجیب و غریبی داده است. بعد از ورود به دهانه غار باید قید خشک ماندن را بزنید؛ چون از همان اول و در فاصله ۱۰۰ متری دهانه غار وارد حوضچه‌ای می‌شوید که برای ادامه مسیر باید تا شکم در آن فرو بروید. همین طور که جلو می‌روید تزئینات آهکی چند میلیون ساله به استقبال شما ایستاده‌اند.

حدود ۳۰۰ متر بعد از حوضچه اول به فضای باز بزرگی می‌رسید که به تالار خفاش مشهور شده است. تقریباً میانه این تالار تپه‌های بلندی قرار دارد که با فضله‌های خفاش‌ها و گِلی پوشیده شده که بسیار هم لغزنده است. باید از آن بالا بروید تا به قله برسید که اتفاقاً کار آسانی هم نیست. روی تپه اگر سرتان را بالا بگیرید روی سقف تالار، خفاش‌ها را می‌بینید که پای رو به آسمان در خوابند. این کلونی‌های خفاش چند متر بیشتر با شما فاصله ندارند. به هیچ وجه آنها را با پرتاب چیزی بیدار نکنید. به دلیل آزارهای بازدیدکنندگان از چند سال قبل تعداد خفاش‌های غار به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

در ادامه چند سینه خیز و پامرغی طولانی منتظر شماست، آن هم در جایی که تا مچ در آب سرد هستید. بعد از حدود ۲۰۰ متر از سیفون اول به یک سیفون دیگر با دو اتاق بزرگ در دو طرفش می‌رسید. برای عبور از این نقطه باید یک صعود دو متری انجام دهید و از بالای صخره بروید. اگر به هیجان بیشتری نیاز دارید، می‌توانید مسافت چند متری سیفون را از زیر آب عبور کنید؛ یعنی غواصی کنید و در آن طرف از اتاق بیرون بیایید. بعد از کمی پیاده روی به محوطه بازی می‌رسید که به تالار ریزان معروف شده است. اینجا شاید زیباترین بخش غار باشد. چون سقف آن از استلاکتیت‌های جوان، نازک، بلند و تزئینات آهکی شیری رنگ پوشیده شده است. هر قدر پیش بروید دمای غار پایین‌تر می‌آید و آب کف غار هم سردتر می‌شود.

از مهم‌ترین مزیت‌های غار آبی دانیال این است که هر کجا که خسته شدید می‌توانید از همان جا برگردید. بیشتر زیبایی این غار در نیمه اول است و انتهای غار دارای فضایی تنگ‌تر و سقف آن کوتاه‌تر است. در انتها سنگ‌ها هم تیزترند؛ طوری که در انتهای غار باید حدود ۲۰۰ متر سینه‌خیز مشکل را رد کنید و به مکانی برسید که دیواره‌های غار دیگر آهکی و سنگی نیستند و آب از لای خاک بیرون می‌زند؛ یعنی اولین سرچشمه‌های آب غار. توصیه ما این است که از همین جا برگردید؛ چون یک رفت و برگشت به انتهای غار تقریباً پنج ساعت طول می‌کشد و سرما و خیسی، حتماً شما را اذیت خواهد کرد. موقع برگشت نباید نگران گم شدن باشید؛ چون اگر راه را گم کردید، می‌توانید مسیر اصلی خروج آب را دنبال کنید تا خود را به فضای بیرون برسانید.

از تهران یا هر کجای دیگر این مرز و بوم که روزگار می گذارنید، خود را به سلمانشهر و روستای دانیال برسانید، برای رسیدن به روستای دانیال مسیر چندان سختی در پیش ندارید. در مسیر چالوس به تنکابن و از کنار پروژه عظیم هتل قو، بلواری بسیار زیبا از میان شهر جدید سلمانشهر گذشته و به روستای دانیال منتهی می‌شود، طول این مسیر حدود ۵ کیلومتر است. پس از رسیدن به روستای دانیال، در انتهای روستا بعد از گذشتن از یک پل چوبی وارد یک مسیر خاکی و نسبتاً ناهموار به طول دو کیلومتر می‌شوید. انتهای روستا پیش از شیب، جاده فرعی دست چپ را داخل شده و تا آخرین ویلا مسیر را ادامه دهید.  از ماشین پیاده شده و از رودخانه‌ای که در پایین دست مشاهده می‌گردد عبور کرده و از سمت چپ رودخانه مسیر رودخانه را تا دومین انشعاب ادامه دهید. پس از رسیدن به دومین انشعاب مسیر سمت چپ را به سمت بالا تا زیر دیواره‌ای سفید رنگ پی بگیرید. دهانه غار رو به شمال غربی بوده و درست در زیر این دیواره قرار دارد. برای رسیدن به غار دانیال نیاز است تا حدود یک ساعت جنگل نوردی داشته باشید، جنگلی که زیبایی بی حد و حصر آن بخشی هیجان‌انگیز از برنامه سفرتان را رقم خواهم زد. برای رسیدن به غار آبی دانیال، علایم و راهنمای مصوری وجود ندارد، اگر اهل استفاده از جی پی اس و فناوری نیستید، از مهربانی محلی‌ها یاری بگیرید.

بهترین فصل برای بازدید از غار آبی دانیال

 دما در تمامی طول سال تقریبا ثابت است و همین ثابت بودن اجازه می ‌دهد؛ در تمامی فصول سال حتی فصل زمستان بازدید از غار امکان پذیر باشد، اما توصیه می‌ شود برای تماشای این غار از فصول گرم به دلیل بالا بودن دما در خارج از غار و خیس بودن کل لباس ها استفاده شود. زمان لازم برای پیمایش کامل غار برای یک تیم کوچک و سریع، سه‌ و‌ نیم ساعت و برای یک تیم متوسط و غیر حرفه ای، چیزی بین پنج تا هفت ساعت است.

ییلاق رویایی اولسبلنگاه

• روستای اولسبلنگاه برای همنشینی اش با ابرها معروف شده است. اینجا که هستید ابرها شما را در آغوش می گیرند و به میزبانی تان می آیند. 
• امکان شب‌مانی در کلبه‌های گرم و روستایی و هم صحبتی و همراهی هر چند کوتاه با روستاییان باصفای ییلاق اولسبلنگاه بر لذت این روستاگردی می افزاید.

• آشنایی با روستای اولسبلنگاه | ییلاق تماشایی ماسال

  اولسبلنگاه، روستایی بر فراز شهر ماسال در غرب گیلان است، جایی که مردم ماسال آن را برای ییلاق خود انتخاب کرده اند و هر بهار و تابستان کوچ خود را از شهر، به اینجا می آورند. ییلاق دلفریب اولسبلنگاه، در ارتفاع هزار و 489 متری از سطح دریا، شکل قدیمی خود را حفظ کرده است و در هجوم امروزه سنگ ها و سیمان ها به خانه های روستایی، هنوز با خانه های چوبی و تخته ای و سقف های رنگارنگ دلبری می کند. 

  ییلاق اولسبلنگاه که در فاصله حدود 27 کیلومتری شمال غرب شهر ماسال قرار دارد، چشم و چراغ ییلاق های این شهر است و جایگاه ویژه و محبوبی در میان ییلاق های اطراف ماسال دارد.

  دلیل نام گذاری

  این روستای دلنشین نامش را از زبان تالشی گرفته است که خود از دو واژه اولسا و بلنگاه تشکیل شده و در این زبان به معنی جایگاه بلندی است که بر روی آن درخت ممرز می روید.

دیدنی های مسیر رسیدن به اولسبلنگاه

شگفتی های مسیر رسیدن به این ییلاق چشم نواز تنها در مسیر پای کوه تا روستا ختم نمی شود، همراه شوید که زیبایی های فراوانی پیش روی شماست. 

*دیدنی های مسیر، قبل از رسیدن به جاده اصلی اولسبلنگاه 

مسیر رسیدن به ییلاق اولسبلنگاه هم خود دیدنی هایی دارد که لذت سفر شما را دوچندان می کند. اگر زمان بیشتری در اختیار دارید می توانید در راه کمی ماجراجویی کرده و مسیرهای دیگر را قبل از رسیدن به جاده اصلی روستا امتحان کنید. در یکی از جاده های فرعی خاکی که از راه اصلی ییلاق اولسبلنگاه جدا می شود کمی بالاتر، آبگیری کوچک وجود دارد که بر زیبایی اطراف خود می افزاید و با خنکا و منظره خود، روح را جلا می بخشد. در اطراف این آبگیر ویلاهایی وجود دارد که می توانید از آنجا برای اقامت و شب‌مانی استفاده کنید. 

*دیدنی های جاده اصلی 

درختان درهم تنیده، انبوهی از تونل های سبز جنگل و بی انتها، آدم را به خود می خواند و گذر زمان را به فراموشی می سپارد. مسیری که شما را غرق در آرامش می کند و طبیعت بکر خود را به رخ تان می کشد. 

*رودخانه خالکایی 

صدای رودخانه خالکایی که از قله مرتفع شاه معلم سرچشمه گرفته است و تا نیمه مسیر، شما را در جاده همراهی می کند، برای طبیعت گیلان صدای زندگی ست و لمس خنکای آب آن لذت سفر را چند برابر می کند. 

*آلاچیق ها و دکه های بین راهی 

در مسیر رسیدن به اولسبلنگاه آلاچیق ها و رستوران های سنتی به چشم می خورند که می توانید خود را در آن ها میهمان یک فنجان چای ذغالی یا یک بلال کبابی کنید.

 *ییلاق های همسایه 

 ییلاق های کوچک شلما، نساء و بورا و دیگر روستاهای کوچک و دیدنی، در مسیر پر پیچ و خم راه رسیدن به ییلاق اولسبلنگاه قرار دارند که شما می توانید به هر یک از آن ها سر بزنید.

دیدنی های ییلاق اولسبلنگاه

در اولسبلنگاه دیدنی های بسیاری انتظار شما را می کشند که تجربه فوق العاده ای از روستاگردی را به شما هدیه می دهند:

*زندگی ناب روستایی 

برای خیلی از ما، زندگی در روستا، تجربه همزیستی با حیوانات اهلی، بیدارشدن با صدای پرندگان و چشم انداز سبز مراتع و درختان، خوردن غذاهای محلی و تازه و گرم شدن با هیزم، بیشتر به رویایی می ماند که در فیلم ها دیده ایم و در کتاب ها خوانده ایم. ییلاق اولسبلنگاه، از ییلاق هایی‌ست که می توان این فضای روستایی را به خوبی در آن تجربه کرد و تجربه خالص و نابی از بوم گردی داشت. خانه های چوبی که گاه با هیزم و گاه با کپسول های کوچک گاز گرم می شوند، آبی که از چشمه برداشته می شود و مسیرهای پاکوبی که جای کوچه ها و خیابان های شهر را می گیرد، این ها همان چیزهایی است که آرامش را به شما هدیه می دهند.

*آرامش بر فراز ابرها 

اگر شب در روستا بمانید و یا آن که صبح خیلی زود خود را به اولسبلنگاه برسانید، اگر بخت با شما یار باشد، دریا را این بار در آسمان می بینید. در اولسبلنگاه به جهت ارتفاع زیاد این روستا از سطح دریا، صبح خیلی زود ممکن است بالاتر از ابرها قرار بگیرید تا فرشی از ابرها زیر پای‌تان پهن شود. 

خوشگذارنی در روستای اولسبلنگاه

خوشگذارنی در اولسبلنگاه تنها به دیدن مناظر خیره کننده و بوم گردی محدود نمی شود و راه های مختلفی برای بهتر شدن حال سفر وجود دارد. 

*عکاسی

چشم اندازهای خیره کننده روستای اولسبلنگاه، ابرها و مه هایی که هر از گاهی مهمان روستا می شوند، پیچش های جاده با درختان انبوه و در هم تنیده، خانه ها و کلبه های چوبی با سقف های رنگی، همه گزینه های مختلفی را برای عکاسی به شما پیشنهاد می دهد.

*پیک نیک

از بزرگترین لذت های حضور در ییلاق ها امکان برپایی پیک نیک در دامان طبیعت است. پس اسباب لازم را با خود همراه ببرید و در گوشه ای از روستا، پیک نیک برپا کنید. 

*پیاده روی

پیاده روی بین مردم روستا و خانه های چوبی آنها، در کنار گاوها و گوسفندهایی که در حال چرا هستند، می تواند حس ناب طبیعت را در شما زنده کند. البته برای پیاده روی و کوه نوردی گزینه های دیگری نیز وجود دارد، می توانید با ماشین یا پای پیاده به سمت ارتفاعات آلاله بروید و در آنجا به گشت زنی بپردازید. 

*اسب سواری

اسب ها، حیواناتی که عصای دست مردم روستا هستند و در قدیم مرکب راه شان بوده اند، امروزه راهی برای کسب درآمد نیز هستند. می توانید در روستا لحظاتی دنیا را از دید مردمانی که با اسب و قاطر، ییلاق و قشلاق می کردند ببینید و سوار بر اسب ها تجربه تازه ای داشته باشید. 

*علاوه بر اینها اگر با تور سفر می کنید می توانید درخواست نیسان سواری نیز داشته باشید؛ نیسان هایی که در روستای اولسبلنگاه را به سرعت پشت سر می گذارند و به سمت ارتفاعات آلاله به حرکت در می آیند و نوع متفاوتی از تفریح را در اختیارتان قرار می دهند. برخی از تورها نیز امکان دوچرخه سواری را برای شما فراهم می کنند، اگر توانایی جسمی تان به حدی است که می توانید در کوهستان دوچرخه سواری کنید این فرصت را از دست ندهید. 

*کشف زیبایی های بیشتر | در اولسبلنگاه نمانید، دیدنی ها ادامه دارد

اگر بعد از گشت و گذار در ییلاق اولسبلنگاه، هنوز از زیبایی سیر نشده اید، زمان کافی دارید و می خواهید از ورای روستا باخبر شوید، سفر خود را در ییلاق اولسبلنگاه به پایان نرسانید. ماشین را روشن کنید و مسیری که تا روستا آمده اید را ادامه بدهید، ارتفاعات آلاله و ییلاق سوئه چاله پیش روی شماست. آنجا از ابرها بالا و بالاتر می روید، بنای یادبود میرزاکوچک خان در روستای گیلوان را پشت سر بگذارید و به سوی شهر خلخال حرکت کنید. زمین گنجینه زیبایی اش را در برابر شما می گستراند و این پاداش ماجراجویی شماست. این مسیر 30 کیلومتری با 15 کیلومتر جاده خاکی می تواند لذت شما از این سفر را به نهایت برساند و مسیر وسوسه انگیز خلخال به اسالم را در بازگشت پیش پای‌ تان بگذارد. 

در مسیر روستای گیلوان

اقامت در ییلاق اولسبلنگاه 

خوشبختانه برای اقامت در روستای اولسبلنگاه گزینه های خوبی وجود دارد. اگر به اقامت در هتل ها و مهمانسراها عادت دارید و نمی خواهید تجربه اقامت در خانه های روستایی را داشته باشید یک هتل و چندین مهمانسراها در مسیر روستا وجود دارند که می توانند به شما خدمات بدهند. برخی از این اقامتگاه ها امکاناتی مانند پارکینگ و آلاچیق در اختیار شما می گذارند. 

اما چنانچه دوست دارید حتما اقامت در خانه های چوبی ییلاق را تجربه کنید، خانه های چوبی برای این منظور در نظر گرفته شدند و شما می توانید با اجاره شبی حدود 100 هزار تومان در یکی از این کلبه ها بمانید. البته این عدد در زمان اوج سفر ممکن است افزایش یابد؛ به طوری که هزینه اجاره خانه ها از 300 هزار تومان به بالا می رود.

امکانات رفاهی در ییلاق اولسبلنگاه 

از امکاناتی که در روستا وجود دارد و می توانید از آن ها بهره ببرید می توان به دکه های کوچکی اشاره کرد که در آن مایحتاج مورد نیاز شما و امکان تهیه عسل و محصولات دامی نیز مانند شیر، کره، پنیر محلی وجود دارد. 

آبی که در اولسبلنگاه برای استفاده وجود دارد از چشمه های خود روستا گرفته شده است و در تانکرهای آب برای استفاده های بعدی ذخیره می شود. امکانات گرمایشی نیز به هیزم و کپسول های گاز محدود است. برق روستا از طریق موتورهای برق تامین می شود و به روستا روشنایی می بخشد؛ اما باید توجه داشته باشید که بعد از ساعت 12 شب این پمپ ها نیز خاموش می شوند و روستا به بکرترین حالت خود در می آید. 

سرویس های بهداشتی نیز در روستا وجود دارند؛ اما این سرویس های بهداشتی خارج از کلبه ها قرار  گرفته اند و برای استفاده از آنها باید مسافتی را طی کنید. 

دکان قصابی نیز در روستا وجود دارد که گوشت تازه از تولید به مصرف به دست شما می رساند و با گوشت های آن می توانید کباب های لذیذی برای پیک نیک خود تهیه کنید.

مردم ماسال | حافظان محیط زیست روستای اولسبلنگاه

در مسیر رسیدن به روستای اولسبلنگاه مردم محلی امکانات خوبی مانند سرویس بهداشتی های تمیز، سطل زباله و ... ایجاد کرده اند و با دریافت هزینه ای ناچیز به نظافت مسیر می پردازند.

آب و هوا

ییلاق اولسبلنگاه به دلیل قرارگیری در ارتفاعات گیلان آب و هوایی معتدل و مرطوب دارد که شب ها و صبح های زودش بسیار سرد است.

بهترین فصل سفر

بهترین فصل سفر به ییلاق اولسبلنگاه اواخر بهار و طول تابستان است، هرچند پاییز دل انگیز نیز فصل خوبی برای سفر و دیدن زیبایی های این ییلاق است. 

بهار: نو شدن زمین، سبز شدن جوانه های درختان، ابرها و مه های نازک صبح گاهی و عصرگاهی، بارش های گاه و بیگاه بهاری همه می تواند دلایل خوبی برای سفر به این ییلاق زیبا باشد؛ اما دقت داشته باشید ماه اول بهار زمین هنوز به طور کامل از خواب زمستانی برنخاسته است و ریزش برف می تواند شما را غافلگیر کند. 

تابستان: واژه ییلاق، خود بهترین گواه برای این است که چرا اولسبلنگاه را باید در تابستان دید. گرمای تابستان که دمای زندگی را در ماسال سخت می کند، مردم مهربان این شهر را به سمت خنکا و صفای ییلاق می آورد. 

پاییز: هوا که رو به سردی می گذارد کوچ مردم به سمت ماسال، آغاز می شود؛ اما همچنان پاییز در ماسال می تواند دلیلی برای زدن به جاده باشد به ویژه در ماه اول که هوا هنوز بسیار سرد نیست. 

زمستان: زمستان های اولسبلنگاه بسیار سخت و سرد می شود و رفتن به آنجا به ویژه با خانواده کاری بسیار خطرناک و مشکل است.

راه دسترسی به اولسبلنگاه 

آدرس: گیلان، شهرستان ماسال،27 کیلومتری غرب ماسال

مسیر دسترسی: برای رسیدن به ییلاق اولسبلنگاه باید خود را به شهر ماسال برسانید. ماسال شهر کوچکی است که در شمال غرب شهر رشت قرار دارد. با تابلوهای موجود در جاده می توانید به آسانی آن را بیابید. بعد از رسیدن به شهر ماسال راه جاده گیلوان را که از درون ماسال می گذرد ادامه دهید، کم کم مسافرخانه ها و رستوران ها در برابر شما ظاهر می شوند و نشانه ها شما را به سمت روستای اولسبلنگاه راهنمایی می کنند. چنان چه در راه برای پیدا کردن مسیر درست رسیدن به ییلاق مشکل پیدا کردید، حتما از محلی ها کمک بگیرید. مردم مهمان نواز و باصفای ماسال با مهربانی پاسخگوی شما خواهند بود.

هزینه ورودی:

گاهی اوقات در 9 کیلومتری ورودی روستای اولسبلنگاه، ایستگاهی قرار دارد که به ازای هر ماشین مبلغ 5000 هزار تومان برای نظافت جاده و روستا دریافت می کند.

دغدغه ها

خوشبختانه منابع طبیعی، مسوولان و مردم محلی در حفظ و نگهداری طبیعت و خانه های چوبی و فضای بکر ییلاق کارهای خوبی انجام داده اند و فعلا در برابر ویلاهای سنگی و سیمانی مقاومت کرده اند. البته روستا از لحاظ امکانات گردشگری به نسبت ضعیف است و از آنجایی که گردشگری از عمده محل های کسب درآمد روستاییان است نیاز است تا بر امکانات روستا افزوده شود؛ اما در عین حال باید این را در نظر داشت که تجهیز روستا به بکر بودن آن صدمه نزند و مرز بین شهر و ییلاق در اولسبلنگاه رعایت شود. 

توصیه ها

*شب های این ییلاق فریبا سرد است بنابراین بدون لباس اضافه و گرم به روستا سفر نکنید. 

*حتما پیش از سفر از وضعیت آب و هوایی و جاده ای مطلع شوید تا باران های ناگهانی شمال شما را به دردسر نیندازد. 
 *تا حد امکان قبل از غروب آفتاب خود را به روستا برسانید و شب به ویژه با خانواده در جاده نباشید، زیرا جاده روشنایی ندارد و امکان بروز خطر برای شما وجود دارد. 
*به اعتقادها، زبان و نحوه زندگی مردم و اهالی ییلاق احترام بگذارید، مراقب باشید تا به دام ها و املاک مردم آسیب نرسانید و بالاتر از اینها طبیعت را با تمام آن چیزی که در آن است (از مردم تا درختان، مرتع و چشمه ها) تا جای ممکن دست نخورده باقی بگذارید. 
*به دلیل چوبی بودن کلبه ها و ییلاقی بودن منطقه می توانید از پشه بند برای داشتن سفری لذت بخش تر استفاده کنید.
 *به دلیل کمبود سوپرمارکت و مغازه های بین راهی و روستایی و برای داشتن اطمینان خاطر بیشتر می توانید مایحتاج خوراکی خود را از شهر ماسال تهیه کنید و سپس عازم سفر شوید.