آبشار ولیلا و جنگل انجیلی

در شش کیلومتری روستای اتو روستایی کوچک در دل جنگل به نام روستای ولیلا  واقع شده است و در داخل جنگل این روستا آبشار زیبابی قرار گرفته  که از این روستا تا آبشار مورد نظر ۲۰ دقیقه پیاده روی دارد و هر انسان طبیعت دوستُ می تواند به این آبشار جالب و خیره کننده رفته و از این موهبت زیبای خدادادی نهایت استفاده را ببرد. دیدن این آبشار فوق العاده را به شما دوستان توصیه می کنیم. ضمنا فاصله این روستا از شهر زیراب تا آبشار ۱۸ کیلومتر می باشد. روستای ولیلا واقع در منطقه زیرآب از توابع سوادکوه است. منطقه و طبیعت سوادکوه برای افراد اهل طبیعت می تواند بسیار جذاب باشد.

نهایتا پس از ساعتی راهپیمایی در دل جنگل به آبشار زیبای ولیلا برمی خوریم که گرچه از ارتفاع زیادی برخوردار نیست٬ اما زیبایی وصف ناپذیرش توان ترک منطقه را از انسان سلب می کند.

علاوه بر این آبشار جنگل های این منطقه در فصل های بهار و تابستان و یا پاییر از جذابیت زیادی برخوردار است که از آن باعنوان جنگل های انجیلی هم یاد می شود بسیار خاطره انگیز است. انجیلی یا آسوندار (انجیلو یا انجیلی یا انجول یا تویی یا تفی یا زوند) درختی است که در جنگل‌های شمالی ایران می‌روید. انجیلی درختی است زیبا با قامتی بلند و به ۲۵ متر می‌رسد. برگ های انجیلی بیشترین توجه را به خود جلب می‌کند. برگ های جوان بنفش مایل به قرمز هستند بعد از آن در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل می‌شوند و سرانجام در پاییز برگ های درخشان به رنگ های مختلف زرد پررنگ نارنجی سوخته و پررنگ و قرمز روشن خالص آشکار می‌شود و این تنوع رنگ مناظر زیبایی را ایجاد می‌کند.از این حیث این درخت برای ایجاد فضای سبز و همچنین جذب توریست در جنگل‌های ما مناسب است. چوب انجیلی بسیارسخت است و از این حیث در زبانهای خارجی به چوب آهن معروف است. 

اگر چند درخت انجیلی مجاور یکدیگر باشند، معمولا از محل تنه به هم جوش می‌خورند و اگرچه درختان مجزایی هستند، اما به ظاهر در قالب یک تنه واحد و تنومند، کلونی‌ای از درخت را تشکیل می‌دهند.

زمان مناسب برای برای دیدن این جنگل از انتهای اردیبهشت ماه تا ابتدای دی‌ماه است. اما این موضوع بدین معنا نیست که زیبایی این جنگل در بقیه سال کاهش می‌یابد بلکه به علت شرایط جوی رفتن به این منطقه سخت می‌شود.

راه رسیدن به روستای ولیلا و دیدن آبشار از میدان شهر زیراب به سمت راست ادامه مسیر می‌دهیم. جاده پس از گذر از روستای اَتو شما را به یک دو راهی می‌رساند. راه مستقیم به سمت روستای لاجیم که اثر تاریخی و زیبای برج لاجیم آنجا واقع شده و راه سمت چپ شما را به سمت روستای زیبا ولیلا با مردمان خونگرمش می‌رساند. (تابلوی امامزاده و سوخته سرا بر سر این دو راهی راهنمای شماست). پس از رسیدن به مسجد روستا و پارک کردن وسیله نقلیه امتداد مسیر به سمت روستای سوخته سرا  در اول مسیر خاکی سمت راست تابلوی کوچکی مسیر آبشار را مشخص می‌کند. تمام مسیر پاکوب بوده و فلش‌های شبرنگ کوچکی که بر روی بعضی از درخت‌ها نصب شده به جهت‌یابی کمک می‌کند. در انتهای مسیر برای رسیدن به پای آبشار باید کمی دست به سنگ شوید.