روستای درک- چابهار

یک بار هم که شده بریم به درک

ایران دارای روستاهای جذاب و دیدنی است روستاهایی که ورود به آن ها برای انسان تداعی ورود به اوج زیبایی است اما به دلایل مختلفی ناشناخته باقی مانده اند و جز برای اهالی روستا آشنا نیست. سیستان و بلوچستان نیز یکی از این مناطق در کشور است که با داشتن روستاهایی بکر و ناشناخته هم چنان در غربت خود باقی مانده است. در انتهای نقشه سیستان و بلوچستان و در قسمت جنوبی آن، جایی که اقیانوس و آب دریا با هم یکی می شوند، روستایی ساحلی به نام «دَرَک» واقع است. این روستای ساحلی در سر راه دو بندر مهم جنوب، یعنی بندر چابهار و بندرعباس قرار گرفته و در مسیر ترانزیتی بندر کنارک و بندر جاسک واقع شده است. دَرَک در 170 کیلومتری جنوب چابهار، در امتداد سواحل دریای مکران و با فاصله ای 10 کیلومتری از زرآباد قرار دارد.

این روستای ساحلی یکی از بکرترین و زیباترین مناطق در پهناورترین استان کشور است که زیبایی خیره کننده ای دارد.

 

اهالی چابهار در جواب آدرس روستای «درک» کمی تأمل می‌کنند. بسیاری از آنها تاکنون نام این روستای دیدنی را نشنیده‌اند. روی نقشه‌ها باید به دقت دنبال این روستا گشت و شهرهای ساحلی دریای عمان در غرب چابهار را یک به یک دید تا نام «درک» پیدا شود؛ جایی بعد از کنارک و در نزدیکی روستای زرآباد. زرآباد را محلی‌ها با باغ‌های میوه به‌ویژه موزه‌های بلوچی‌اش می‌شناسند. راننده‌های محلی آدرس دقیقی از «درک» ندارند و تنها به جاده زدن، راه رسیدن و پیداکردن درک افسانه‌ای است.

در نزدیکی زرآباد نقطه‌ کوچکی در ساحل دریای عمان روی نقشه‌های ماهواره به اسم «درک» ثبت شده است. فاصله‌اش تا شهر چابهار بیشتر از ۱۷۰کیلومتر و جاده‌ رسیدن به آن خود جاذبه‌ دیگری است. بعد از شهر کنارک در غرب چابهار جاده تک باند قدیمی تا روستای زرآباد وجود دارد. جاده‌ای که باران‌های موسمی بخشی‌هایی از آن را زیر دریاچه‌های موقت فرو برده و برای ادامه دادن جاده گاهی باید کیلومترها در خاکی‌های اطراف رانندگی کرد. پستی و بلندی‌های جاده به حدی است که گاهی رانندگان محلی چابهار هم از شدت چاله‌ها تعجب می‌کنند و بی‌احتیاطی در رانندگی می‌تواند مانع رسیدن به درک باشد.

درک با توئیتر شناخته شد

چند عکس با کیفیت پایین در شبکه اجتماعی توئیتر که توسط بلوچ شناخته شده این شبکه به اشتراک گذاشته شده و توضیح ساده‌ای دارد، بیش از ۲ هزار بار پسندیده و ۵۰۰ بار به اشتراک گذاشته شده است. توئیتر جایی بود که این جاذبه پنهان سیستان و بلوچستان را معروف کرد وتوئیت نوید برهان زهی هوای سفر به «درک» را به سر خیلی‌ها انداخت. هر چند در خبرگزاری‌ها و شبکه‌های رسمی تصاویر و اطلاعات کاملی از روستای درک وجود ندارد و بسیاری از محلی‌ها هم این منطقه را نمی‌شناسند، اما نوروز ۹۶ مسافران زیادی آدرس این روستا را می‌پرسیدند. روستایی که چهار عکس از ساحل بی‌نظیرش به اندازه یک کمپین تبلیغاتی پرخرج، سر و صدا ایجاد کرده بود تا میزبان مسافرانی باشد که شور تجربه‌کردن و دیدن شگفتی‌های ناشناخته‌ی استان  سیستان و بلوچستان را داشتند.

به تماشای بهشت درک

درک یا درگ گویا در زبان محلی به معنی سکونت در کنار دره است. رفتن به درک برای عاشقان طبیعت می‌تواند آرزوی یک سفر هیجان‌انگیز باشد. در نزدیکی روستای زرآباد، پلاکاردهای موقت، مسافران کنجکاو را به سمت درک هدایت می‌کند. جاده رسیدن به درک را باید جاذبه‌ دیگری دانست. جاده پرتلاطمی که از میان کوه‌های فرسایش یافته زیبا با نماهای بکر می‌گذرد و در مقصد، گردشگران را هیجان‌زده می‌کند. از سربالایی فرعی ساحل درک تنها رمل‌های شنی، نخل دریا پیداست. منظره‌ای بکر که می‌توان ساعت‌ها در آن توقف کرد یا حتی کمپ زد. در حاشیه ساحل دکه موقتی اسباب راحتی گردشگران را فراهم کرده و حضور ماشین‌ها و آدم‌ها نشان می‌دهد که سفر به درک افسانه‌ای خواهان زیادی داشته است.

پیشروها زودتر رسیده بودند

هیچ‌هایکرها و آفرودبازها، پیشروی کشف مناطق بکر طبیعی برای سفر و تجربه‌های هیجان‌انگیز هستند. درک امسال از چشم این دو قشر دور نمانده بود و هیچ‌هایکرها و آفرودبازها خودشان را به رمل‌های شنی این ساحل رسانده بودند. عمومی شدن مناطق بکر برای حضور گردشگران بدون ‌آسیب نیست و بسیاری هراسان از آن‌اند که با تبلیغ مناطق بکری مثل درک، سرنوشت چشمه‌های باداب سورت در انتظار آنها باشد، اما اهالی درک از همان ابتدای کار روی مسائل محیط‌زیستی حساس هستند. روی تنها دکه ساحلی درک پلاکاردی نصب شده بود تا به گردشگران اطلاع دهد اهالی حاضرند بابت هر کسیه زباله‌ای که تحویل می‌گیرند، دو هزار تومان پرداخت کنند تا ساحل بکر درک از آسیب زباله‌ها مصون بماند.

غروب سرخ در تلاقی دریا و کویر

میان رمل‌های شنی درک که بایستید و تصویری از دریای عمان نداشته باشید انگار میان یکی از کویرهای معروف کشور هستید، اما کافی است پای در شن‌ها بگذارید و از رمل‌ها بالا بروید. تصویر کویر و دریا به هم می‌پیوندند و منظره زیبا و نابی را می‌سازند که ساعت‌ها می‌توان به تماشایش نشست. غروب سرخ این منطقه پشت نخل‌هایش شبیه هیچ جای دیگر نیست. آفتاب در غرب دریای عمان به غروب می‌نشیند و باریک‌های نورش میان رمل‌ها و دریا قاب‌هایی را می‌سازد که کم کیفیت‌ترین عکس‌ها از آن می‌تواند بیننده را جذب کند.

اهالی میهمان‌نواز درک

روی رمل‌ها رد لاستیک‌های موتور پیداست. اهالی روستای درک به طور مداوم روی رمل‌ها موتورسواری می‌کنند و به گردشگران سر می‌زنند. بلوچ‌های خونگرم تا به میهمان تازه‌ای می‌رسند از موتورها پیاده می‌شوند تا دقایقی را پیش آنها باشند. یکی از اهالی درباره حجم سفر به درک، می‌گوید: ‌«پارسال آنقدر مسافر نداشتیم. امسال خیلی‌ها به درک آمده بودند و برخی شب در روستا یا کنار ساحل ماندند. قرار است در نزدیکی درک کمپ گردشگری راه‌اندازی شود و بعد از آنها اینجا خیلی شلوغ‌تر خواهد شد.»

اهالی درک بیشتر ماهیگیرند، اما امسال درِ خانه‌هایشان به روی گردشگران نیز باز است و از آنها پذیرایی می‌کنند. درک که شبیه افسانه‌های دنیای مجازی بود برای گردشگرانی که رنگ واقعیت گرفته، هرگز فراموش نمیشود. ساحلی که کویر و دریا را به هم پیوند میزند تا قابی بکر بسازد برای مسافرانی که هزاران کیلومتر را برای رسیدن به درک سفر کرده اند.

غار آهکی چال نخجیر

کوهی کم ارتفاع به نام کوه تخت در حد فاصل نراق و دلیجان قرار دارد که در دامنه آن، یکی از زیباترین و عجیب ترین غارهای جهان واقع شده است.. در سال ۱۳۶۸ سازمان آب دلیجان برای یافتن آب در این منطقه انفجاری انجام داد که منجر به کشف غار چال نخجیر شد. این غار دارای یک دهانه ورودی و یک شاخه اصلی و چند شاخه فرعی است.

براساس بررسی های زمین شناسان و غارنوردان عمق غار حدود ۸ تا ۱۲ کیلومتر برآورد شده، که تا به امروز غارنوردان حرفه ای و اهالی بلد منطقه توانسته اند حدود ۶ کیلومتر آن را کشف کنند. شاخه اصلی غار ۱۰ متر عرض و ارتفاع آن بین ۱۰ تا ۴۰ متر متغیر است.

چال نخجیر از غارهای آهکی و زنده دنیاست و حدود ۹۵ درصد از غار از رسوبات آهکی و ما بقی از سنگ است. اشکال داخل غار و پدیده های رسوبی و دولومیتی آن بسیار غنی است. کارشناسان سن غار را در حدود ۷۰ میلیون سال و متعلق به دوران سوم زمین شناسی می دانند. غار چال نخجیر از نوع غارهای لرزه‌ساختی می باشد که گسل معکوس منطقه باعث به وجود آمدن آن در طول میلیون ها سال شده است.

غارها از شگفتی های طبیعت هستند که خلقت بی نظیر و عجیب آنها، بسیاری از گردشگران را مجذوب خود می کند. در دامنه کوه تخت، حد فاصل شهرستانهای نراق و دلیجان غاری زیبا و شگفت انگیز به نام چال نخجیر واقع شده است که متعلق به دوره سوم زمین شناسی است. درون غار سنگ‌ های تزئینی آهکی با اشکال متنوعی از عقاب، لاک پشت، گوزن، انسان، کبوتر و تندیس های عظیم ‌الجثه بلورین طوری قرار دارد که گویی پیکره تراشی چیره دست سالها به خلق آن همت گمارده و جلوه ای بی نظیر و دیدنی به چال نخجیر بخشیده است.

ورودی غار

قرار گرفتن غار در دامنه کوه دسترسی و ورود به آن را آسان کرده و ورودی غار همتراز با سطح زمین و به سمت جنوب است.در ابتدا دهانه غار سوراخی به ابعاد ۱در ۱.۵ متر بوده اما در هنگام کشف آن انفجاری غیر اصولی، دهانه غار را به اندازه کنونی وسیع کرده است.

مسیر داخلی غار

از طریق تنها ورودی داخل غار می شوی، غار سقفی بسیار بلند و عرضی متغیر تا عمق یک کیلومتری از ورودی دارد. اشکال متنوع که حاصل رسوبات آهکی است چشم را خیره و شگفت زده می کند.

حدود ۶۰۰ متر که به جلو می روی، راه به دو قسمت شمال شرقی و شمال غربی تقسیم می شود. دو طبقه از سه طبقه غار را میتوان به وسیله پلکانی که برای گردشگران مهیا شده، بازدید کرد. مسیری که برای گردشگران در نظر گرفته شده، سنگ چین و راحت و امن است.

 خط تراز میزان آب در گذشته را بر روی دیواره ها میتوان مشاهده کرد، که امروز به خاطر تغییر شرایط آب و هوایی آبی در این قسمت وجود ندارد. در بیشتر قسمتهای غار حوضچه های آب کوچک دیده می شود که میزان آب آنها در فصل های مختلف سال تغییر می کند. وجود این حوضچه ها در کنار راهروهای طولانی، تالارهای متعدد و اشکال متنوع جلوه ای منحصر به فرد به چال نخجیر بخشیده است. سنگهای آهکی به شکل ها و تندیس های زیبا و غول پیکری مثل انسان، کبوتر، گوزن، لاکپشت و... بدل شده و هر بیننده ای را به فکر وا می دارد. در شاخه های فرعی تالارهای بسیار زیبایی با نام های "عروس"، "گل کلمی"، "آبشارگلی"، "فرسنگ" و "هیولا" قرار دارد که از عجایب چال نخجیر محسوب می شود.

ویژگی ها

چال نخجیر از نوع غارهای زنده و از غارهای مرطوب افقی است، اگر قسمتی از طبیعت آن تخریب شود، با گذران سال های طولانی دوباره ساخته و ترمیم خواهد شد. نهشته های زیبا و بزرگ کاج مانند غار که در غارهای دیگر ایران وجود ندارد، منظر ای بی نظیر به آن بخشیده است.

 حدود ۹۵ درصد غار از سنگهای آهکی و بیشتر درون آن به رنگ سفید شیری که گاهی متمایل به زرد است میزند. زرد بودن اشکال به خاطر وجود املاح گوگرد و علت رنگ سیاه آنها وجود آهن است. املاح مس رنگ سبز را و نیز املاح جیوه رنگ نارنجی مایل به قرمزی را به اشکال می بخشد.

سیستم تهویه طبیعی داخل غار بسیار جالب و تامل برانگیز است و بازدید کنندگان در طول مسیر احساس ناخوشایند و یا تنگی نفس نمی کنند.

جلوه های بی نظیر غار

درون غار جلوه های انحصاری و بی نظیری از باغ های مرجانی، تراس ها و حوضچه های متعدد، منشورها و اسفنج های بلورین  خلق شده که هر بیننده ای را مجذوب خالق این اثر هنری بی بدیل می کند. از رسوبات کربنات کلسیم داخل غار، بلورهای شیشه ای، قندیل های مخروطی و توده های کلیسیتی گل کلمی به وجود آمده که در کنار دیوارهای پوشیده از اسفنج های بلورین غار منظره ای زیبا و باشکوهی را به وجود آورده اند. کف غار از رسوبات دولومیتی و بلورهای آهکی سراسر سفید است. دره های عمیق پوشیده از بلورها و آویزهای کلسیت در شاخه های فرعی غار وجود دارد. در شاخه اصلی دریاچه ای زلال به عمقی بین ۱۰ تا ۷۰ متر وجود دارد که این دریاچه قابلیت قایقرانی با پارو و پدال را دارد اما هنوز برای بازدید عموم این قسمت بازگشایی  نشده است.

وجه تسمیه

زبان رایج اهالی دلیجان است که در آن چال به معنای پایین و نخجیر به معنای شکارگاه است. نام غار از منطقه ای به همین نام اخذ شده که شکاچیان در گذشته شکار خود را به این منطقه هدایت می کردند تا در گودی راحتتر بتوانند شکارشان کنند. مردمان گذشته این غار را با نام هوهو می شناختند.

میان اهالی دلیجان و نراق اختلافاتی مبنی بر نامگذاری غار به نام شهر خود وجود داشت، سرانجام نام چال نخجیر طبق مصوبه هیئت وزیران بر غار نهاده شد.

بهترین زمان سفر

در فصل گرم و سرد سال می توان از این شگفتی زیبا و عجیب طبیعت بازدید کرد چرا که تهویه طبیعی داخل آن، هوای درون غار را در تابستان خنک و در زمستان گرم می کند و بازدیدکنندگان احساس تنگی نفس و کمبود اکسیژن نمی کنند و با طراوت و نشاط می توانند از زیبایی های آن لذت ببرند.

دسترسی

به شهر دلیجان رفته، با توجه به تابلوهای شهر وارد بلوار فاضل نراقی شده و از میدانی عبور و وارد جاده نراق شده، بعد از طی ۱۵ کیلومتر تابلوی راهنمای غار را مشاهده خواهید کرد. چون غار در دامنه کوه واقع شده به آسانی می توان به آن دسترسی پیدا کرد.

بهای ورودی غار ۷۰۰۰ تومان است و تا کنون ۱۳۰۰ متر ازین غار برای عموم قابل بازدید است.

امکانات رفاهی

به خاطر حفظ امنیت و سلامتی گردشگران داخل غار مجهز به دوربین های مدار بسته می باشد تا در صورت بروز هرگونه خطر یا مشکلی بازدیدکنندگان را آگاه کنند.

امکانات و تجهیزات رفاهی همچون سالن انتظار، بوفه و مهمانسرا و... در فضای بیرونی غار موجود می باشد.

توصیه ها

در هنگام بازدید از غار به هیچ عنوان به نهشته های آن دست نزنید. عکسبرداری با فلش داخل چال نخجیر اکیدا ممنوع می باشد، حتما به کسانی که به این نکته توجه ندارند، تذکر دهید چرا که آنها به تدریج مرگ این ثروت بی نظیر ملی را رقم می زنند.

در زمان های پر بازدید سعی کنید به این مکان نروید چونبالا رفتن دمای داخل غار به خاطر انبوه جمعیت باعث تخریب آن می شود. علاوه بر آن به علت شلوغی بهره کافی را از منظره و محیط نخواهید برد.

در صورت داشتن زمان کافی از دیگر جاذبه های شهرستان نراق و دلیحان نیز دیدن کنید.

اگر قصد اقامت در این منطقه را دارید به شهرستان دلیجان بروید، در شهر دلیجان دو مجموعه اقامتی و ۶واحد پذیرایی برای گردشگران در نظر گرفته شده است، متاسفانه در شهر نراق مجموعه اقامتی وجود ندارد.